- 021-92002449
- info@alborzdarouco.com
سایمتیدین یک مهار کننده گیرنده هیستامین می باشد که در مواردی از جمله: زخم معده و دوازدهه، رفلاکس، شرایط پاتولوژیک افزایش ترشح اسید معده و … مورد استفاده قرار می گیرد.
– بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايينترى را تجويز كند.
– از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
انفوزیون پیوسته وریدی سایمتیدین به صورت ۳۷.۵ میلی گرم در ساعت و با در نظر گرفتن حداکثر مجاز ۹۰۰ میلی گرم می تواند صورت گیرد.
در بیماران با ClCr < 30 ml/min به صورت ۳۰۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت توصیه می شود.
با توجه به این که همودیالیز سبب کاهش چشمگیر غلظت سایمتیدین در بدن می شود، در این بیماران توصیه می شود در صورت لزوم به استفاده از دارو، دوز مورد نظر پس از دیالیز تجویز گردد.
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.
– عوارض شایع: سردرد، سرگیجه، گیجی، اسهال ، ژنیکوماستی ( بزرگ شدن پستان در آقایان ).
– عوارض ناشایع: افزایش غلظت کراتینین، بی قراری، آگرانولوسیتوز، آلوپسی، درد مفاصل، توهم و سایکوز.
– عوارض نادر: شوک آنافیلاکسی، آنمی همولیتیک، آنمی آپلاستیک، ترومبوسیتوپنی، کاهش فشار خون، پانکراتیت، ناتوانی جنسی، افسردگی.
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
اگر داروهای زیر را مصرف میکنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید:
آمیودارون، آریپیپرازل، آزلاستین، مهار کننده های کانال کلسیمی، کاربامازپین، کارودیلول، پروپرانول، متوپرولول، کلروکین، سیزاپراید، سیتالوپرام، اس سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین، کلوزاپین، دالفامپریدین، دکس متیل فنیدات، فنی توئین، والپروئیک اسید، متوکلوپرامید، ایتراکونازل، مبندازل، ملاتونین، مپیریدین، گلی بوراید، گلی پیزاید، متفورمین، میرتازاپین، نیکوتین، مکلوبماید، پنتوکسی فیلین، پرامی پکسول، پروکائینامید، پروپافنون، کینیدین، سولفونیل اوره ها، تامسولوسین، تئوفیلین، آمینوفیلین، تیزانیدین، بنزدیازپین ها، وارنیکلین، زالپلون، وارفارین، آتورواستاتین، سفپودوکسیم، مزالامین، لیدوکایین، تریامترن، مترونیدازل، ضد افسردگی های سه حلقه ای و …
مصرف همزمان سایمتیدین با داروهای: سفوروکسیم، داساتینییب، اپی روبیسین، نراتینیب، رزیدرونات، پیموزاید، دلاویریدین و پازوپانیب ممنوع می باشد.
سامتیدین سبب مهار رقابتی گیرنده های H2 هیستامین در سلول های پریتال معده شده و به دنبال آن سبب کاهش ترشح اسید معده و کاهش غلظت یون هیدروژن می گردد.
سایمتیدین جذب سریع و شروع اثر حدود یک ساعت دارد. فراهمی زیستی دارو بین ۶۰ تا ۷۰ درصد بوده و پروتئین بایندینگ دارو حدود ۲۰ درصد می باشد. دارو تا حدی تحت متابولیسم کبدی قرار می گیرد و سرانجام از طریق ادرار و مدفوع از بدن دفع می شود. پس از دریافت دوز ۳۰۰ میلی گرم، سایمتیدین می تواند به مدت ۴ الی ۵ ساعت سبب کاهش ۸۰ درصدی در ترشح اسید معده شود.
– دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارى نماييد.
– از مصرف داروهاى تاريخ گذشته خوددارى كنيد.
– دارو را در دماى محيط )زير٣٠ درجه سانتيگراد) و به دور از نور و رطوبت نگهدارى كنيد.