مقدار صحیح مصرف دارو:

• بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين­ترى را تجويز كند.
• از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
• مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
• مصرف در بزرگسالان: ۲۰ میلی‌گرم روزانه و یا ۴۰ میلی‌گرم سه بار در هفته (با فاصله حداقل ۴۸ ساعت)، به صورت تزریق زیرجلدی.
• مصرف در کودکان:  اثربخشی و یا بی‌خطر بودن این دارو در کودکان مشخص نیست، لذا مصرف دارو در افراد زیر ۱۸ سال توصیه نمی‌شود.
• مصرف در سالمندان: مشابه دوز مصرفی در بزرگسالان است.
• مصرف دارو در نارسایی کلیوی: نیاز به تنظیم دوز ندارد، توصیه می‌شود در این افراد با احتیاط مصرف شود.
• مصرف دارو در نارسایی کبدی: نیاز به تنظیم دوز ندارد، توصیه می‌شود در این افراد با احتیاط مصرف شود.

نحوه صحیح مصرف دارو:

• این دارو فقط برای تزریق زیر جلدی بوده، و به صورت داخل وریدی قابل مصرف نمی‌باشد.
• تزریق دارو به صورت زیرجلدی می‌تواند در عضلات بازو، شکم و ران انجام گیرد، برای جلوگیری از لیپوآتروفی بهتر است محل تزریق در هر بار استفاده از دارو تغییر کند.
• توصیه می‌شود دارو را ۲۰ دقیقه قبل از مصرف از یخچال خارج کنید تا به دمای محیط برسد.

منع مصرف دارو:
حساسیت به گلاتیرامر استات، مانیتول و یا هر یک از اجزای فرمولاسیون.
 
هشدارها/ احتیاطات:
-     در صورت داشتن بیماری های قلبی عروقی، بیماری های کلیوی یا کبدی پیش از مصرف با پزشک خود مشورت نمائید.

• درد قفسه سینه ممکن است بعد از تزریق اتفاق بیفتد، این درد به صورت گذرا می‌باشد که معمولا بعد از گذشت چند دقیقه بهبود می‌یابد و با علائم دیگری در ارتباط نیست.
• واکنش های سیستمیک بعد از تزریق (چند دقیقه تا چند ساعت)، در درصدی از بیماران ممکن است دیده شود که شامل: اضطراب، درد قفسه سینه، تنگی نفس، گرفتگی گلو، گرگرفتگی، تپش قلب، تاکی کاردی و کهیر می‌باشد، که این علایم گذرا و خود محدود شونده هستند و معمولا چند ماه بعد از شروع درمان دیده می‌شوند.
• آتروفی بافت چربی و نکروز بافتی در محل تزریق ممکن است اتفاق بیفتد، برای اینکه احتمال وقوع عارضه به حداقل برسد، روش صحیح تزریق باید به بیمار آموزش داده شود و توصیه می‌شود محل تزریق در هر بار مصرف دارو تغییر داشته باشد.
• واکنش های آنافیلاکتیک در برخی افراد ممکن است بروز کند.

مصرف در بارداری و شیردهی:

• مصرف این دارو در دوران بارداری با نظر پزشک متخصص بلامانع است.
• با توجه به در دست نبودن اطلاعات کافی در مورد ترشح گلاتیرامر در شیر مادر، مصرف این دارو در دوران شیردهی صرفا به تشخیص و تجویز پزشک متخصص می‌تواند در نظر گرفته شود.

عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.

• عوارض شایع: انبساط عروق، راش پوستی، تهوع، واکنش های حساسیتی بعد از تزریق شامل: ( گرگرفتگی، درد قفسه سینه، تپش قلب، اضطراب، تنگی نفس و کهیر)، عفونت، واکنش های موضعی محل تزریق (التهاب، قرمزی، خارش، تورم)، ضعف و درد عضلانی، فارنژیت، علائم شبه آنفولانزا و...
• عوارض ناشایع: تاکی‌کاردی، ادم، افزایش فشارخون، سردرد، اختلال تکلم، واکنش های شدید پوستی، افزایش وزن، گاستروانتریت، اختلال بلع، استفراغ، تکرر ادرار، کاندیدیاز واژینال، کبودی، لنفوآدنوپاتی، لرزش، دوبینی، برونشیت، سرفه، تب و...
• عوارض نادر: واکنش های آنافیلاکسی، آنمی، آنژین، آنژیوادم، آفازی، آسم، برادی‌کاردی، مشکلات قلبی، کاهش میل جنسی، درماتیت قارچی، زخم گوارشی، توهم، سیروز کبدی، اختلال عملکرد تیروئید، لوکمی، لوپوس، اسپاسم عضلانی، زخم دهانی، پانکراتیت، تشنج، سپسیس، ترومبوسیتوپنی، ترومبوز، نکروز بافتی و ....

در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
 
تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید:
فینگولیمود، لفلونوماید، دنوزومب، اکرلیزومب، تراستوزومب، اکیناسه و...
مصرف همزمان گلاتیرامر با داروها و فرآورده های ذیل ممنوع است:
کلادرابین، ناتالیزومب، پیمکرولیموس، تاکرولیموس(موضعی)، واکسن های زنده ضعیف شده.
 
فارماكوديناميک دارو (مکانیسم اثر):
گلاتیرامر ترکیبی پلیمری از چهار اسید آمینه: ال-لایزین، گلوتامیک اسید، ال-آلانین و ال-تیروزین می‌باشد. ترکیب حاصل از لحاظ آنتی‌ ژنی شبیه پروتئین اصلی میلین است که یکی از اجزای مهم غلاف میلین نورون هاست. تصور می‌شود گلاتیرامر سبب فعال شدن سلول های سرکوب کننده لنفوسیت T که مختص آنتی‌ژن میلین هستند می‌شود و از طرفی در عملکرد سلول های ایمنی عرضه کننده آنتی‌ژن به لنفوسیت های T نیز مداخله می‌کند.
 
عملکرد فارماکوکینتیک دارو:

• توزیع: مقادیر کمی از داروی هیدرولیزشده و همچنین دست نخورده، وارد گردش لنفاوی می‌شوند.
• متابولیسم: متابولیسم دارو به دنبال تزریق زیرجلدی به صورت هیدرولیز موضعی می‌باشد.

شرايط نگهدارى دارو:

• دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارى نماييد.
• از مصرف داروهاى تاريخ گذشته خوددارى كنيد.
• دارو را در یخچال )۲-۸ درجه سانتي­گراد) و به دور از نور و یخ زدگی نگهدارى كنيد.