fa
Alborz darou - 219 copy.jpg

آمپول متورال 5 میلی گرم در 5 میلی لیتر

داروهای قلبی- عروقی
  • شکل دارویی :

    آمپول
  • قدرت دارویی :

    5 میلی گرم در 5 میلی لیتر
  • نام ژنریک :

    متوپرولول تارتارات
  • بسته بندی :

    5 عددی
  • موارد مصرف :

  • متورال جزو دسته داروهای بتا بلاکر می­باشد.
  • این دارو در مرحله اولیه حمله قلبی برای کاهش خطر مرگ و همچنین در آریتمی های بطنی استفاده می­شود.
  • در صورت دارا بودن هر یک از موارد زیر قبل از مصرف دارو آنها را با پزشک یا داروساز خود در میان بگذارید:
  • وجود هر گونه حساسیت به دارو یا اجزا تشکیل دهنده
  • ابتلا به بیماری­های دیگر
  • استفاده از سایر داروها
  • بارداری و شیردهی
  • - راهنمایی عمومی بیمار:
  • این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است، لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه آن به دیگران خودداری نمایید.
مقدار صحیح مصرف دارو:
  • بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين ترى را تجويز كند.
  • از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
  • مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می­کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
مصرف در بزرگسالان:  
سکته قلبی  (MI):
دوز اولیه: ابتدا 5 میلی­گرم تزریق و در صورت نیاز (بر اساس ضربان قلب و فشارخون بیمار) هر 5 دقیقه نهایتا 3 دوز دیگر تکرار شود.
ماکزیمم دوز: در مجموع 15 میلی­گرم می باشد.
سپس 5/12 تا 50 میلی­گرم هر 6 تا 12 ساعت متوپرولول تارتارات خوراکی ادامه یابد.
در صورت عدم تحمل شدید بیمار درمان با متوپرولول باید قطع شود.
فیبریلاسیون/فلاتر دهلیزی، تاکی­کاردی فوق بطنی:
 5/2 تا 5 میلی­گرم در طی 2 دقیقه تزریق و در صورت نیاز هر 5 دقیقه دوز تکرار شود.
ماکزیمم دوز: 15 میلی­گرم
توجه: در بیمارانی که نارسایی قلبی همزمان دارند درمان با احتیاط شروع شود؛ در نارسایی قلبی جبران نشده منع مصرف دارد؛ در کاردیوورژن الکتریکی ترجیح داده می­شود.
 
آریتمی های بطنی:
تاکی­کاردی بطنی حاد: 5 میلی­گرم هر 5 دقیقه تا 3 دوز
جایگزینی بین فرم خوراکی و فرم تزریقی:
در بیشتر موارد، اثر بتا­ بلاکری معادل زمانی حاصل می­شود که نسبت 1 : 5/2 (تزریقی : خوراکی ) استفاده شود.
کل دوز معادل روزانه ی حدودی، در فرم تزریقی باید در 4 دوز منقسم مساوی استفاده شود.
به دلیل وجود تفاوت های بین فردی ممکن است نسبت گفته شده تغییرکند؛ نسبت دقیق بر اساس پاسخ بیمار به درمان مشخص می­شود.
مصرف در کودکان:
ایمنی و کارایی این دارو در کودکان اثبات نشده است .
مصرف در سالمندان :
در سالمندان با دوز های کاهش یافته و با احتیاط استفاده شود.
نحوه صحیح مصرف دارو:
بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين­ترى را تجويز كند.
از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
این دارو توسط پزشک یا پرستار در بیمارستان و یا مراکز درمانی مجهز برای کوتاه مدت تا رسیدن به درمان خوراکی تجویز و مورد استفاده قرار می­گیرد.
در درمان حاد به صورت تزریق سریع وریدیIV Push)) در طی مدت زمان 1 دقیقه و در موقعیت های غیر اورژانسی به صورت تزریق آهسته وریدی (Slow Infusion) در مدت زمان 30 الی 60 دقیقه انجام می­گیرد.
این دارو را می توان در NS (نرمال سالین) و یا D5W (محلول دکستروز 5 %) رقیق کرد.
در نارسایی کبدی: درمان با دوز کاهش یافته شروع و ادامه درمان بر اساس پاسخ کلینیکال بیمار صورت گیرد.
در نارسایی کلیوی: نیاز به تنظیم دوز ضروری نمی­باشد.
منع مصرف دارو:
  • شوک کاردیوژنیک
  • برادی­کاردی شدید
  • نارسایی قلبی کنترل نشده
  • بلوک قلبی (درجه دو و سه)
  • حساسیت به متوپرولول سوکسینات و یا هر یک از اجزا محصول
  • سندروم سینوس بیمار Sick sinus syndrome (برای بیماران بدون ضربان ساز دائمی)
 
 
 
هشدارها / احتیاطات:
تزریق این دارو فقط به صورت وریدی(IV)  می باشد.
از قطع ناگهانی دارو جدا خودداری نمایید؛ قطع مصرف دارو حتما باید به صورت تدریجی و در طی یک الی دو هفته و همراه با پایش دقیق بیمار صورت گیرد.
در صورت وجود بیماری نارسایی کبدی، میاستنی گراویس، پرکاری تیروئید، نارسایی احتقانی قلب، ضربان قلب غیر معمول، فشارخون پایین، بیماری عروق محیطی، ایسکمی قلبی، هرگونه شوک در ارتباط با مشکلات قلبی، بلوک درجه اول دهلیزی، اختلال عملکردی گره سینوسی، اختلالات هدایتی قلبی، همودیالیز، دیابت، پسوریازیس، کهیر، اختلالات سایکوتیک و روانی و همچنین آسم، بیماری مزمن انسدادی ریه و یا سایر اختلالات تنفسی، قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت نمایید.
در صورت داشتن واکنش های آنافیلاکتیک به انواع آلرژن ها (این دارو ممکن است شدت واکنش های آلرژیک را افزایش دهد)، انجام هرگونه اعمال جراحی ، نیاز به بیهوشی به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت مصرف داروی دی پیریدامول مراتب را به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت مصرف یا اقدام به قطع داروی کلونیدین، مراتب را به پزشک خود اطلاع دهید.
در بيماران مبتلا به ديابت، با مصرف اين دارو علائم افت قندخون ممكن است مخفی گردد، لذا با پزشک خود مشورت نمایید.
در صورت داشتن فشارخون بالا به علت تومور بخش مرکزی (مدولای) فوق کلیه (فئوکروموسیتوما) قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت نمایید.
در صورت مصرف داروهای که نیاز به تجویز پزشک ندارند، مانند داروهاي مقلد سمپاتومیمتيك مانند یک سری از داروهای سرماخوردگی خودداری و با پزشک خود مشورت نمایید.
برای انجام تست آزمایش گلوکوم قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت نمایید.
سرگیجه و گیجی ممکن است بعد از مصرف دارو به­وجود بیاید، در این صورت هنگام رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری دارند احتیاط لازم را به عمل آورید.
در بیماران با مشکلات کبدی و کلیوی ممکن است کاهش دوز دارو با نظر پزشک متخصص مورد نیاز باشد.
در صورت بروز هرگونه علائم غیر معمول مانند بدتر شدن وضعیت بیماری، مشکلات تنفسی، افزایش وزن و یا... مراتب را به پزشک خود اطلاع دهید.
در طول مصرف اين دارو، پيگيري عملكرد قلب، اندازه‌گيري فشارخون و گرفتن نوار قلبي و اندازه‌گيري ضربان قلب ضروري است.
 
مصرف در بارداری و شیردهی :
 این دارو در بارداری در رده C قرار دارد، لذا در صورت صلاح دید پزشک، می تواند مصرف شود.
دارو در شیر مادر ترشح می شود لذا توصیه می شود مصرف آن با احتیاط و تحت نظر پزشک متخصص صورت گیرد.
 
عوارض جانبی دارو:
 هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.
عوارض شایع­: یبوست، تپش قلب، اختلالات وضعیتی
عوارض نا­­شایع: درد قفسه سینه، خواب آلودگی و خستگی، ضایعات پوستی، افزایش تعریق، گرفتگی عضلات، ادم، واکنش­های پوستی، افزایش وزن
عوارض نادر: ریزش مو، آریتمی، ورم ملتحمه چشم، خشکی دهان، تحریک و سوزش چشم، قانقاریا، هپاتیت، التهاب مخاط بینی، اختلال عملکرد جنسی، کاهش تعداد پلاکت­های خون، کاهش هوشیاری، آرتروز، اختلال شنوایی، اختلال شخصیتی
 
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف می کنید قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت نمایید:
داروهای ضد آریتمی مانند: دیسوپرامید، آمیودارون، درونه دارون – لیدوکائین – دولاسترون –  داروهای بلاک کننده ی کانال­های کلسیمی مانند: وراپامیل و دیلتیازم – داروهای کاهنده فشارخون –  داروهای مهارکننده استیل کولین استراز – دیورتیک ها  سایمتیدین –داروهای ضدافسردگی – تئوفیلین –داروهای آنتی سایکوتیک – بنزودیازپین ها – باربیتورات ها – آریپیپرازول  گلیکوزید های قلبی مانند دیگوکسین – بوپيواكائين – مهارکننده های  MAO  مانند سلژیلین – بریمونیدین(موضعی)  آلکالوئیدهای ارگوت– هیدرالازین – داروهای سمپاتومیمتیک –  کلونیدین – داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایندومتاسین – داروهای کنترل دیابت مانند سولفونیل اوره­ها – انسولین – دی­پیریدامول – فینگولیمود – تیزانیدین – ریتودرین
داروهای ضد ویروس مانند: آتازاناویر، ساکی ناویر – متاکولین – داروهای گشادکننده برونش و داروهای ضد آسم مانند: آمینوفیلین
 
عملکرد فارماکودینامیک دارو ( مکانیسم اثر):
متوپرولول تارتارات بتا آدرنرژیک بلاکر است که به­طور اختصاصی بر روی آدرنورسپتورهایی که بیشتر روی ماهیچه قلبی قرار دارند، اثر می­گذارد. در دوزهای بالا ممکن است باعث مهار  بتا-2 آدرنورسپتور های موجود در برونشیول و عضله صاف عروقی شود.
مکانیسم احتمالی اثرات ضد فشارخونی متوپرولول شامل:
اثر آنتاگونیستی رقابتی کته­کول آمین ها در رسپتورهای آدرنرژیک قلبی و محیطی (که در نتیجه باعث کاهش برون ده قلبی می شود.)
اثر مرکزی (که منجر به کاهش جریان سمپاتیک و سرکوب فعالیت رنین می شود ) است.
متوپرولول در درمان آنژین صدری از طریق بلوک افزایش ضربان قلب، سرعت و میزان انقباض پذیری قلبی و کاهش فشارخون ناشی از کته­کول آمین که در نتیجه منجر به کاهش نیاز به اکسیژن قلب می شود ، می تواند مفید واقع شود.
مکانیسم اثر متوپرولول در نارسایی های قلبی جلوگیری از فعال شدن مکانیسم های جبرانی می باشد.
عملکرد فارماکوکینتیک دارو:
این دارو از سد خونی مغزی و جفت رد می­شود و در شیر مادر هم ترشح می­شود و حدود 12 درصد قابلیت اتصال به پروتئین پلاسمایی را دارد .
به طور گسترده توسط کبد متابولیزه می­شود؛ فرآیند متابولیزه شدن به طور  عمده توسط سیتوکرومP450   و ایزو آنزیم CYP2D6 صورت می­گیرد. دفع کلیوی دارد و کم­تر از 5% از دارو به صورت تغییر نیافته (در صورت داشتن نارسایی در متابولیسم کبدی به 30 الی 40 % می رسد.) دفع می شود. شروع اثر این دارو 20 دقیقه است. این دارو نیمه عمر حدود 3 الی 4 ساعت دارد که در صورت ضعف عملکردی ایزو آنزیم CYP2D6 و به حدود 7 الی 8 ساعت می­رسد.
 
 
شرایط نگه­داری دارو:
دارو را دور از دسترس کودکان نگه­داری نمایید.
از مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری کنید.
دارو را در دمای بین 15 تا 30 درجه سانتی گراد، دور از نور، رطوبت و در جای خشک داخل جعبه دارو نگه­داری نمایید.
 
نظرات