مقدار صحیح مصرف دارو:
مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
- مصرف در بزرگسالان:
۵ تا ۱۰ میلی‌لیتر هر ۴ الی ۶ ساعت در صورت نیاز
- مصرف در کودکان:
اطلاعات مصرف در کودکان محدد است، مصرف این دارو در کودکان زیر 6 سال توصیه نمی شود.
در صورت نیاز 2.5 تا 5 میلی لیتر هر 4 تا 6 ساعت
- نحوه مصرف دارو در نارسایی کلیوی:
نیاز به تعدیل دوز ندارد. با احتیاط فراوان استفاده شود.
 
- نحوه مصرف دارو در نارسایی کبدی:
نیاز به تعدیل دوز ندارد، با احتیاط فراوان استفاده شود.
مصرف در سالمندان:
به علت احتمال بروز عوارض، مصرف این دارو در افراد بالای 65 سال توصیه نمی شود، در صورت نیاز کمترین دوز و کوتاه ترین دوره درمانی پیشنهاد می شود.
 
نحوه صحیح مصرف دارو:
- بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين­ترى را تجويز كند.
- از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
- این دارو بدون توجه به غذا ( قبل یا بعد ازغذا) قابل استفاده است.
 
 
 
منع مصرف دارو:
- در صورت وجود هرگونه سابقه حساسیت به دیفن‌هیدرامین، آمونیوم کلراید و یا سایر اجزای فرمولاسیون، در افراد مبتلا به نارسایی‌های شدید کبدی و کلیوی، اسیدوز، در دوران شیردهی و در نوزادان  مصرف این دارو توصیه نمی شود.
 
 
 
هشدارها/ احتیاطات:
- این دارو ممکن است باعث خواب‌آلودگی شود، لذا ضمن درمان به هنگام رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند، احتیاط نمایید.
- مصرف آنتی‌هیستامین‌ها در اطفال با سن کم ممکن است موجب برانگیختگی کودک شود. همچنین، مسمومیت با این داروها می‌تواند منجر به توهم، تشنج و مرگ کودک گردد. مصرف این داروها در نوزادان توصیه نمی‌شود.
- در بیماران مبتلا به آسم، اختلالات تیروئیدی، بیماری‌های قلبی (پرفشاری خون و بیماری‌های ایسکمی قلب)، بیماری‌های کبدی و کلیوی، تشنج، گلوکوم زاویه بسته و فشار داخل چشم بالا، احتباس ادراری،  بزرگی خوش‌خیم پروستات و انسداد پیلوری-دوازدهه با احتیاط  مصرف شود.
 
مصرف در بارداری و شیردهی:
- ایمنی مصرف این محصول در دوران بارداری بررسی نشده‌است. مصرف این دارو در بارداری توصیه نمی شود.
- دیفن‌هیدرامین در شیر مادر ترشح می‌شود و مصرف آن (به دلیل بروز عوارض جانبی در کودک) در دوران شیردهی مجاز نمی‌باشد. در صورت نیاز به مصرف داروهای آنتی‌هیستامین، آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم ارجح هستند.
 
عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.
- احتقان بینی، تورم گلو، خس خس سینه، غلیظ شدن ترشحات برونش، تاری دید، دوبینی، ترمور (لرزش در اندام‌ها)، شوک آنافیلاکسی، آگرانولوسیتوز ، آنمی همولیتیک، ترومبوسیتوپنی، تکرر ادراری، احتباس ادراری، سختی در دفع ادرار، بی‌اشتهایی، یبوست، اسهال، خشکی مخاطات، درد اپی‌گاستر (ناحیه فوقانی شکم)، تهوع، استفراغ، خشکی دهان، تعریق بیش از حد، حساسیت پوست به نور، راش‌های پوستی، کهیر، آتاکسی (ناهماهنگی در حرکات)، لرز، گیجی، خواب‌آلودگی، آرامش‌بخشی، سرگیجه، ورتیگو (دروان سر)، سرخوشی، برانگیختگی، بی‌قراری، تحریک‌پذیری، عصبانیت، تشنج، سردرد، خستگی، پاراستزی (سوزن سوزن شدن اندام‌ها)، احساس سنگینی در قفسه سینه، افت فشار خون، تپش قلب، تاکی‌کاردی (فزایش ضربان قلب) و اکستراسیستول، اسیدوز و...
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
 
تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید:
- داروهای سرکوب‌کننده سیستم اعصاب مرکزی مانند ضددردهای اپیوئیدی (مانند هیدروکدون، بوپرنورفین و ...)، زولپیدم، فلونیترازپام، لورازپام و...
 - داروهای آنتی‌کولینرژیک مانند دی سیکلومین، سولیفناسین، تولترودین، اسپری‌های استنشاقی ایپراتروپیوم، تیوتروپیوم و ...
- پتاسیم سیترات و پتاسیم کلراید
- هیالورونیداز
در صورت مصرف هر گونه دارویی پیش از مصرف این دارو، به پزشک خود اطلاع دهید.
 
فارماكوديناميک دارو (مکانیسم اثر):
- دیفن هیدرامین مانع اثر هیستامین بر گیرنده‌های H₁ واقع در دستگاه گوارش، عروق خونی و مجاری تنفسی می‌شود. هم‌چنین این دارو اثرات آنتی‌کولینرژیکی و آرام ‌بخشی قابل توجهی دارد. آمونیوم کلراید یک دارو با خاصیت خلط‌آور است و موجب رقیق شدن ترشحات موکوسی و سهولت در دفع خلط می‌شود.
 
عملکرد فارماکوکینتیک دارو:
- فراهمی زیستی دیفن‌هیدرامین B تا b و اتصال آن به پروتئین %5/98 می‌باشد. نیمه عمر حذف دیفن‌هیدرامین در کودکان در حدود 5 ساعت، در اطفال در حدود 9 ساعت و در سالمندان در حدود 5/13 ساعت می‌باشد. متابولیسم دیفن‌هیدرامین عمدتا کبدی و دفع آن از طریق ادرار صورت می‌پذیرد. آمونیوم کلراید از دستگاه گوارش به خوبی جذب شده و یون آمونیوم توسط کبد متابولیزه شده و به اوره تبدیل می‌شود.
 
شرايط نگهدارى دارو:
- دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارى نماييد.
- از مصرف داروهاى تاريخ گذشته خوددارى كنيد.
- دارو را در دماى محيط )زير٣٠ درجه سانتي­گراد) و به دور از نور و رطوبت نگهدارى كنيد.