مقدار صحیح مصرف دارو: - بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايينترى را تجويز كند. - از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد. مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است
: -
مصرف در بزرگسالان: 10 تا 15 میلیلیتر هر 4 تا 6 ساعت حداکثر دوز: 80 میلی لیتر در 24 ساعت
-
مصرف در کودکان: کودکان 6 تا 12 سال: 5 میلیلیتر هر 4 تا 6 ساعت، حداکثر دوز: 40 میلیلیتر در 24 ساعت
کودکان 12 سال و بالاتر: بر طبق دوزبندی بزرگسالان میباشد.
-
مصرف در سالمندان
: از مصرف دارو در افراد مسن توصیه نمی شود، در صورت نیاز کمترین دوز و کوتاه ترین دوره درمانی پیشنهاد می شود.
- مصرف دارو در نارسایی کلیوی: نیازی به تنظیم دوز نمیباشد.
- مصرف دارو در نارسایی کبدی: نیازی به تنظیم دوز نمیباشد.
نحوه صحیح مصرف دارو: - از پیمانههای دقیق برای اندازهگیری میزان مصرف استفاده و از اندازهگیری میزان مصرف با قاشقهای خانگی به علت بروز خطای دارویی خودداری نمایید.
- درصورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو به محض یادآوری
، دارو را مصرف نمایید ، اما اگر به نوبت مصرف بعدی نزدیک شدهاید از دو برابر کردن دوز دارو خودداری نمایید.
- این دارو می تواند بدون توجه به غذا (قبل یا بعد غذا) مصرف شود.
منع مصرف دارو: - حساسیت به کلرفنیرآمینمالئات و سودوافدرینهیدروکلراید یا هر یک از اجزا فرمولاسیون
- استفاده همزمان و یا تا 2 هفته پس از قطع مصرف مهارکنندههای مونوآمین اکسیداز
(MAOI) مانند:
سلژیلین،
فنلزین -کودکان زیر 2 سال
هشدارها/احتیاطات: - این دارو سبب خوابآلودگی میشود، لذا از انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند مانند رانندگی و یا کار با ابزار آلات خطرآفرین، خودداری نمایید.
- در بیماران با سابقه بیماریهای قلبی و عروقی(شامل: فشارخون بالا و بیماری ایسکمیک قلبی)، دیابت، فشار بالای داخل چشم، بزرگی پروستات، انسداد مجاری ادراری، اختلال در عملکرد تیروئید، مشکلات تنفسی، زخم های گوارشی و افراد مسن با احتیاط مصرف شود.
- اثر خوابآوری و آرامبخشی دارو ممکن است در اثر استفاده همزمان با سایر داروهای آرامبخش و خوابآور و همچنین الکل، تشدید شود، در صورت مصرف هر گونه داروهای اعصاب وروان به پزشک یا دکتر داروساز خود اطلاع دهید.
- آنتیهیستامینها ممکن است در کودکان موجب برآشفتگی، هیجان و تحریک شوند، لذا از مصرف بیش از میزان توصیه شده خودداری نمایید.
- اگر استفاده از دارو جنبه خود درمانی دارد، در صورت عدم بهبود وضعیت در عرض 7 روز و یا اضافه شدن تب به علائم قبلی و همچنین در صورت بروز سرگیجه، ناآرامی، حالات عصبی و بیخوابی مصرف دارو را قطع کنید و موارد مذکور را به پزشک و یا دکتر داروساز اطلاع دهید.
مصرف در بارداری و شیردهی: مصرف این دارو به خصوص در سه ماه اول دوران بارداری توصیه نمیشود.
این دارو در شیر مادر ترشح میشود، لذا تحت نظر پزشک متخصص و یا دکتر داروساز مصرف گردد.
عوارض جانبی دارو: هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید. - عوارض شایع ( شیوع کمتر از یک در ده نفر): آریتمی قلبی، اختلالات قلبی و عروقی، احساس سفتی در قفسه سینه، افزایش فشارخون، افزایش تپش قلب، تحریک سیستم عصبی مرکزی(گذرا)، لرز، سردرگمی، سرگیجه، اختلالات خواب(خوابآلودگی،بیخوابی و یا کمخوابی) ، تحریکپذیری، خستگی، توهم، سردرد، بیقراری، حساسیتها و بثورات پوستی، کهیر، اسهال، یبوست، خشکی گلو، تهوع و استفراغ، افزایش وزن، افزایش اشتها، بیاشتهایی، درد شکمی، احتباس ادراری، ضعف، تاری دید،
وزوز گوش، خشکی بینی، تنگی نفس، خسخس سینه، احتقان بینی، آگرانولوسیتوز، آنمی همولیتیک، کاهش تعداد پلاکتهای خون، افزایش قن خون و...
- عوارض ناشایع (شیوع کمتر از یک در صد نفر): حساسیتهای دارویی و شوک آنافیلاکسی
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید. تداخلات دارویی: اگر داروهای زیر را مصرف میکنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید: نیتروگلیسیرین، بتاهیستین، مهارکنندههای استیل کولین استراز(مانند: فیزوستیگمین، ریواستیگمین و ...)، پروکاینتیک(مانند: دومپریدن و ...)، آلفا1بلاکرها (مانند: ترازوسین، پرازوسین و ...)، آمفتامینها، رزرپین، اسپرینولاکتون، پگاینترفرونآلفا-
b2، آنتیکولینرژیکها (مانند: دیسیکلومین و ...)، بوپرنورفین، زولپیدم، تیوتروپیوم، کلوزاپین، تیوریدازین، دیورتیکهای تیازیدی و شبه تیازیدی(مانند: هیدروکلرتیازید و ...)، تالیدوماید، داروهای سمپاتومیمتیک (مانند: فنیلافرین، نفازولین و ...)، گلوکاگون، آگونیستهای اپیوئیدی(مانند:ترامادول، کدئین و ...)، اکسیکدون، پرامیپکسول، روپینیرول، آمانتادین، آتوموکستین، محصولات حاوی سم بوتولنیوم، هیدروکسیزین، بریمونیدین، مهارکنندههای کربنیک انیدراز(مانند:
استازولامید، دورزلامید و ...)، داروهای ضدافسردگی سه حلقهایی(مانند: آمیتریپتیلین، ایمیپرامین و ...)، منیزیم سولفات، لینزولید، مهارکنندههای بازجذب سروتونین/ نوراپینفرین(مانند: ونلافاکسین، دولوکستین و ...)، متوکلوپرامید، مینوسیکلین، پروکاربازین، تیوریدازین
همچنین از مصرف همزمان این دارو با داروهای آزلاستین، مشتقات ارگوت(مانند: بروموکریپتین، ارگوتامین، کابرگولین)، و مهارکنندههای مونوآمیناکسیداز(مانند:
سلژیلین،
فنلزین و
ایزوکاربوکسازید)، ایپراتروپیوم، پتاسیم کلراید و پتاسیم سیترات خودداری نمایید.
فارماكوديناميک دارو (مکانیسم اثر): کلرفنیرآمین با هیستامین بر سر گیرندههای
H1 که بر روی سلولهای دستگاه گوارشی، عروق خونی و دستگاه تنفسی هستند رقابت میکند.
سودوافدرین یک آمین سمپاتومیمتیک و ایزومر افدرین میباشد، که به عنوان ضداحتقان در غشاء مخاطی دستگاه تنفسی عمل میکند.
عملکرد فارماکوکینتیک دارو: کلرفنیرآمین دارای نیمهعمر 6 تا 23 ساعت برای کودکان بین 6 تا 16 سال و 14 تا 24 ساعت برای بزرگسالان میباشد. زمان رسیدن به پیک دارو برای کودکان 6 تا 16 سال 1 تا 6 ساعت و برای بزرگسالان 2 تا 3 ساعت است. این دارو 33 درصد قابلیت اتصال به پروتین دارد.
شروع اثر سودوافدرین 30 دقیقه و پیک اثر 1 تا 2 ساعت است. زمان رسیدن به پیک برای کودکان حدود 2 ساعت و برای بزرگسالان 1 تا 3 ساعت میباشد. این دارو جذب سریع دارد. متابولیسم هر دو دارو کبدی است و دفع از طریق ادرار صورت میگیرد.
شرايط نگهدارى دارو: دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارى نماييد.
از مصرف داروهاى تاريخ گذشته خوددارى كنيد.
دارو را در دماى 20 تا 25 درجه سانتيگراد و به دور از نور و رطوبت نگهدارى كنيد.