مقدار صحیح مصرف دارو:
- بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايينترى را تجويز كند.
- از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
- مصرف در بزرگسالان:
پرفشاری خون: دوز شروع 25 تا 50 میلیگرم روزانه؛ نیاز است هر 4 تا 6 هفته پاسخ درمانی ارزیابی گردد، بیشترین دوز تجویزی 100 میلیگرم در روز میباشد.
دفع پروتیین در ادرار در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی: دوز شروع 25 تا 50 میلیگرم روزانه، بیشترین دوز تجویزی 100 میلیگرم در روز.
- در نارسایی قلبی و بیماریهای کلیوی دوز دارو ممکن است تا 150 میلیگرم در روز افزایش یابد.
- مصرف در کودکان:
پرفشاری خون: در کودکان و نوجوانان شش سال به بالا؛ دوز شروع 7/0 میلیگرم بر کیلوگرم، بیشترین دوز تجویزی روزانه 1.4 میلیگرم بر کیلوگرم یا 100 میلیگرم در روز )در یک تا دو دوز منقسم.)
دفع پروتیین در ادرار در بیمان مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی: دوز شروع 4/0 تا 8/0 میلیگرم بر کیلوگرم در روز، در صورت نیاز، با پایش پاسخ درمانی و عوارض جانبی دارو، دوز دارو میتواند به آهستگی و حداکثر تا 1 میلیگرم بر کیلوگرم در روز(حداکثر 50 میلیگرم روزانه) افزایش یابد.
- مصرف در سالمندان: دوز دارو همانند بزرگسالان است.
- مصرف دارو در نارسایی کلیوی: بجز در شرایط کاهش شدید حجم مایعات بدن، نیاز به تنظیم دوز نمیباشد.
- مصرف دارو در نارسایی کبدی: در نارسایی خفیف تا متوسط کبدی دوز شروع روزانه 25 میلیگرم توصیه میگردد. در نارسایی شدید کبدی، میتوان از دوز کمتری برای شروع درمان بهره برد.
نحوه صحیح مصرف دارو:
- می توان دارو را بدون توجه به زمان صرف غذا مصرف نمود.
منع مصرف دارو:
- حساسیت بیش از حد به لوزارتان یا هر یک از اجزا فرمولاسیون.
- مصرف همزمان با داروی آلیسکیرن در بیماران مبتلا به دیابت.
- دوران بارداری
هشدارها/احتیاطات:
- در شروع و حین مصرف دارو می بایست بروز عارضه هایپرکالمی بهخصوص در بیماران با اختلال عملکرد کلیوی یا دیابتی و همچنین بیمارانی که بهطور همزمان از دیورتیکهای نگهدارنده پتاسیم، مکملهای پتاسیمی استفاده میکنند مدنظر قرار گیرد.
- در شروع درمان، ممکن است علائم افت فشار خون بروز نماید، که اغلب گذرا بوده و نسبت به آن تحمل ایجاد میشود، لیکن ضروریست قبل از شروع درمان، کمبود حجم مایعات بدن یا الکترولیتهای خون اصلاح گردد.
- عملکرد کلیوی ممکن است در بیمارانی که جریان خون کلیوی پایینی دارند مانند بیماران مبتلا به تنگی شریان کلیوی یا در نارسایی قلب، کاهش یابد .قطع دارو صرفا میبایست در خصوص بیماران با اختلال شدید یا گسترده کلیوی مدنظر قرار گیرد.
- مصرف دارو در بیماران مبتلا به تنگی شدید آئورت یا دریچه میترال میبایست با احتیاط صورت پذیرد.
- در بیماران مبتلا به آسیت ناشی از سیروز، مصرف دارو توصیه نمیشود، در صورت ضرورت تجویز، میبایست فشار خون و عملکرد کلیوی بیمار به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد.
- مصرف دارو در بیماران با اختلال کبدی، میبایست با احتیاط و تنظیم دوز احتمالی، صورت پذیرد.
- احتیاط لازم در خصوص بیماران با اختلال قبلی کلیوی مد نظر قرار گیرد.
- در صورت تورم صورت، دست و پا و یا علایمی مانند تنگی نفس، دارو قطع شود و سریعا به پزشک مراجعه نمایید.
مصرف در بارداری و شیردهی:
بارداری: مصرف دارو در بیماران باردار یا بانوانی که قصد بارداری دارند، ممنوع است.
شیردهی: ترشح دارو در شیر مادر به اثبات نرسیده است، مصرف دارو در دوران شیردهی میبایست تحت نظر پزشک متخصص صورت پذیرد.
عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.
- عوارض شایع: درد قفسه سینه، افت فشار خون، فیبریلاسیون دهلیزی، حوادث مربوط به عروق خونی مغز، ادم، تپش قلب، سنکوپ، خستگی، سردرد، خوابآلودگی، افسردگی، میگرن، حساسیت به نور و واکنشهای پوستی، هایپرکالمی (بالارفتن پتاسیم خون)، افت قند خون، اسهال، درد شکمی، یبوست، تهوع، استفراغ، عفونت دستگاه ادراری، کاهش توانایی جنسی، کمخونی، درد پشت، درد مفاصل، تینیتوس، عفونتهای دستگاه فوقانی تنفسی، سرفه، گرفتگی بینی، تنگی نفس.
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف میکنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید:
آلفوزوسین، آلیسکیرن، آمیفوستین، آمفتامینها، مهارکنندههای آنزیم مبدل آنژیوتانسین(کاپتوپریل، لیزینوپریل، انالاپریل)، آنتیسایکوتیکها، باربیتوراتها، بوسنتان، سیکلوسپورین، مهارکنندههای آنزیم CYP2C9، القاکنندههای آنزیم CYP3A4، داپوکستین، دولکستین، اپلرنون، فلوکونازول، هپارین، داروهای کاهنده فشار خون، لیتیم، لوودوپا، متیلفنیدات، نیکوراندیل، نیتروپروساید، داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی، پنتوکسیفیلین، مهارکنندههای آنزیم فسفودیاستراز5، پتاسیم کلراید، پتاسیم سیترات، دیورتیکهای نگهدارنده پتاسیم، رانولازین، ریفامپین، تاکرولیموس، یوهیمبین.
فارماكوديناميک دارو (مکانیسم اثر):
لوزارتان به عنوان آنتاگونیست انتخابی و رقابتی گیرندههای آنژیوتانسین2، موجب مهار اثرات مربوط به انقباض عروق و ترشح آلدوسترون، توسط آنژیوتانسین2 میگردد؛ لوزارتان سرعت جریان ادرار را افزایش میدهد و میزان دفع سدیم، پتاسیم، کلر، منیزیوم، اوریک اسید، فسفات و کلسیم را افزایش میدهد.
عملکرد فارماکوکینتیک دارو:
شروع اثر دارو پس از 6 ساعت از زمان مصرف، متابولیسم آن کبدی، نیمهعمر حذف آن در بزرگسالان حدود 5/2 ساعت و دفع آن از طریق ادرار (40 درصد) و مدفوع (60 درصد) میباشد.
شرايط نگهدارى دارو:
- دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارى نماييد.
- از مصرف داروهاى تاريخ گذشته خوددارى كنيد.
- دارو را در دماى محيط )زير٣٠ درجه سانتيگراد) و به دور از نور و رطوبت نگهدارى كنيد.