مقدار صحیح مصرف دارو:
بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين­ترى را تجويز كند.
از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
- مصرف در بزرگسالان:
میاستنی­گراویس­: 60 تا 1500 میلی­گرم در روز­­؛ به طور معمول 600 میلی­گرم در روز در 5 تا 6 دوز منقسم­
پیشگیری از مسمومیت با گاز اعصاب سومان­: 30 میلی­گرم هر 8 ساعت (­چندین ساعت قبل از قرار گرفتن در معرض گاز سومان شروع شود­)­؛ به محض قرار گرفتن در معرض گاز سومان مصرف را قطع و سریعا مصرف آتروپین و پرالیدوکسیم را شروع کنید­.
از مصرف پیریدوستیگمین بلافاصله قبل­، در حین و بعد از قرار گرفتن در معرض گاز سومان اجتناب نمایید­؛ زیرا نه تنها موثر واقع نمی­شود بلکه می­تواند اثرات گاز سومان را تشدید کند­.
- مصرف در کودکان:  اطلاعات محدودی در دسترس می­باشد­؛ لذا طبق دستور پزشک مصرف شود­.
سندروم میاستنیک مادرزادی­: 1 میلی­گرم به ازای هر کیلو­گرم وزن بدن در هر دوز هر 4 ساعت یک­بار
ماکزیمم دوز روزانه­: 7 میلی­گرم به ازای هر کیلو­گرم وزن بدن در روز در 5 تا 6 دوز منقسم
میاستنی­گراویس (­خود­ایمنی­)­: 5/0 تا 1 میلی­گرم به ازای هر کیلو­گرم وزن بدن در هر دوز هر 4 تا 6 ساعت
ماکزیمم دوز روزانه­: 7 میلی­گرم به ازای هر کیلو­گرم وزن بدن در روز در دوزهای منقسم
سمیت عصبی ناشی ار وین­کریستین­:
کودکان 2 سال و بالاتر­: 3 میلی­گرم به ازای هر کیلو­گرم وزن بدن در روز در 2 دوز منقسم­، در ترکیب با پیریدوکسین به مدت 3 هفته
- مصرف در سالمندان: طبق دوزبندی بزرگسالان ؛ با احتیاط مصرف شود­.
- مصرف دارو در نارسایی کلیوی: نیازی به تنظیم دوز نمی­­باشد­. ممکن است کاهش دوز در شروع درمان نیاز باشد­.
- مصرف دارو در نارسایی کبدی: نیازی به تنظیم دوز نمی­­باشد­.
نحوه صحیح مصرف دارو:
جهت کاهش عوارض گوارشی­، دارو را با غذا یا شیر مصرف کنید­.
درصورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو به محض یادآوری­، دارو را مصرف نمایید ، اما اگر به نوبت مصرف بعدی نزدیک
شده­اید از دو برابر کردن دوز دارو خودداری نمایید­.
منع مصرف دارو:
حساسیت به پیریدوستیگمین یا هر یک از اجزا فرمولاسیون
حساسیت به آنتی­کولین­استراز­­ها
انسداد روده یا انسداد مجاری ادراری
حساسیت به محرک­های عضلانی آنتی­کولینرژیکی
هشدارها/ احتیاطات:
مصرف بیش از اندازه دارو ممکن است منجر به بروز بحران کولینرژیک شود که با ضعف عضلانی شدید و فلج تنفسی مشخص می­شود­؛ در صورت بروز بحران کولینرژیک مصرف دارو را قطع و به پزشک مراجعه نمایید­.
در صورت بروز  واکنش­های حساسیتی مانند بروز علائمی همچون: شوک آنافیلاکسی­­، آنژیو­ادم­، برادیکاردی­، برونکو­اسپاسم­، گرگرفتگی­، کهیر و ... بایستی هرچه سریعتر به مرکز درمانی ارجاع داده شود و همچنین آتروپین و اپی­نفرین جهت معکوس کردن عوارض دارو در دسترس باشد.
در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی و عروقی­، گلوکوم­، نارسایی کلیوی و افراد دارای سابقه حساسیت به بروماید­ها با احتیاط مصرف شود­.
در بیماران دارای آسم­، برونکو­اسپاسم و یا بیماری مزمن انسدادی ریه (­COPD­) با احتیاط بیشتری مصرف شود­.
در هنگام تنظیم دوز و یا تست دارو در بیماران میاستنی­گراویس باید امکانات کافی برای احیای قلبی­- ­ریوی وجود داشته باشد­.
در افراد مسن با احتیاط مصرف شود و در صورت طولانی بودن مدت درمان نظارت­های لازم صورت گیرد­.
مصرف در بارداری و شیردهی:
پیریدوستیگمین ممکن است از جفت عبور کند­؛ لذا درصورت صلاحدید پزشک متخصص می­تواند مورد استفاده قرار بگیرد­.
این دارو در شیر ترشح می­شود­؛ لذا درصورت صلاحدید پزشک متخصص می­تواند مورد استفاده قرار بگیرد­.
عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.
- عوارض شایع ( شیوع کمتر از یک در ده نفر): درد شکمی­، اسهال­، دیسمنوره­، درد گردن­، برادیکاردی­، افزایش فشار خون­­، اختلالات خواب­، سر­درد­، عدم تمرکز­، بی­حالی­، بی­حسی زبان­، سر­گیجه­، نفخ­، تهوع و استفراغ­، واکنش­ حساسیتی­، گرفتگی عضلات­، اختلال در بینایی­، تشدید آسم­
- عوارض ناشایع (شیوع کمتر از یک در صد نفر): افزایش ترشحات برونش­، کوچک شدن غیر معمول مردمک­، تکرر ادرار­، بی اختیاری مدفوع­، از دست دادن هوشیاری
- عوارض نادر ( شیوع کمتر از یک در هزار نفر): بثورات پوستی
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید:
دارو­های آنتی­کولینرژیک­، داروهای بلاک­کننده عصبی­-­عضلانی غیر­دپولاریزان­­، بتا­بلاکر­ها­، آگونیست­های کولینرژیک­، دیپیریدامول­، سوکسینیل­کولین­، متوکاربامول­، کورتیکواستروئیدهای سیستمیک
فارماكوديناميک دارو (مکانیسم اثر):
پیریدوستیگمین با مهار تخریب استیل­کولین توسط کولین­استراز­ها اثر خود را اعمال می­کند­؛ که موجب تسهیل انتقال ایمپالس­ها در میان اتصالات عصبی­- ­ماهیچه­ای می­شود­.
عملکرد فارماکوکینتیک دارو:
شروع اثر پیریدوستیگمین برای بهبود سمیت عصبی ناشی از وین­کریستین 1 تا 2 هفته و برای میاستنی گراویس 30 دقیقه می­باشد­. این دارو دارای طول اثر 3 تا 4 ساعت و پیک پلاسمایی 1 تا 2 ساعت می­باشد­. نیمه عمر دارو 1 تا 2 ساعت است که در صورت وجود نارسایی کلیوی به حدود 6 ساعت می­رسد­. جذب این دارو ناچیز و فراهم زیستی حدود 10 تا 20 درصد است­. پروتئین باندینگ ندارد­­. همچنین متابولیسم پیریدوستیگمین در کبد و در محل بافت توسط کولین­استراز­ها صورت می­گیرد­. دفع از طریق ادرار انجام می­شود­.
شرايط نگهدارى دارو:
دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارى نماييد.
از مصرف داروهاى تاريخ گذشته خوددارى كنيد.
دارو را در دماى 15 تا٣٠ درجه سانتي­گراد  و به دور از نور و رطوبت نگهدارى كنيد.