مقدار صحیح مصرف دارو:
مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
- مصرف در بزرگسالان:
دوز شروع: یک قرص پارکین-سی (لوودوپا 100 میلی‌گرم/ کربی‌دوپا 10 میلی‌گرم)، ۳ تا ۴ بار در روز مصرف شود.
در صورتی که به مقادیر بیشتری از لوودوپا نیاز باشد، از قرص پارکین-سی فورت (لوودوپا 250 میلی‌گرم/ کربی‌دوپا 25 میلی‌گرم) استفاده شود. هم‌چنین مطالعات نشان می‌دهند حداقل به ۷۵ میلی‌گرم روزانه از کربی‌دوپا به جهت مهار متابولیسم محیطی لوودوپا نیاز می‌باشد.
حداکثر میزان مجاز: روزانه ۸ قرص لوودوپا-کربی‌دوپا (با هر قدرتی) و یا ۲۰۰ میلی‌گرم از کربی‌دوپا و یا ۲۰۰۰ میلی‌گرم از لوودوپا
 
- مصرف در کودکان:
 ایمنی و اثربخشی مصرف این دارو در کودکان به اثبات نرسیده است.
 
- مصرف در سالمندان:
در افراد سالمند با احتیاط مصرف شود. احتمال بروز عوارض سیستم اعصاب مرکزی مانند توهم، بی قراری و... در این بیماران بیشتر است.
- نحوه مصرف دارو در نارسایی کلیوی:
نیاز به تعدیل دوز ندارد. با احتیاط در این بیماران می‌تواند مصرف شود.
- نحوه مصرف دارو در نارسایی کبدی:
نیاز به تعدیل دوز ندارد. با احتیاط در این بیماران می‌تواند مصرف شود.
 
 
 
نحوه صحیح مصرف دارو:
- بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين­ترى را تجويز كند.
- از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
- این دارو می تواند با یا بدون غذا مصرف شود، در صورت عدم تحمل عوارض گوارشی، دارو را همراه غذا مصرف نمایید.
- بهتر است از مصرف همزمان این دارو با وعده غذایی پر پروتئین اجتناب شود.
 
منع مصرف دارو:
- در صورت وجود سابقه حساسیت به لوودوپا، کربی‌دوپا و سایر اجزای فرمولاسیون، ابتلا به گلوکوم زاویه بسته و به فاصله ۲ هفته از قطع مصرف داروهای مهارکننده غیرانتخابی آنزیم مونوآمینو اکسیداز از مصرف این دارو خودداری شود.
 
هشدارها/ احتیاطات:
- مصرف این دارو می‌تواند منجر به تغییر رنگ مایعات بدن (ادرار، عرق و بزاق) شود.
- این دارو ممکن است باعث خواب‌آلودگی و یا به خواب رفتن ناگهانی حین فعالیت‌های روزمره شود. لذا ضمن درمان، به هنگام رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند، احتیاط نمایید. احتمال بروز این عوارض در بیماران مبتلا به اختلالات خواب و بیمارانی که از داروهای آرامش‌بخش/ خواب‌آور استفاده می‌کنند، بیشتر است. در صورت مشاهده خواب‌آوری قابل توجه در طول روز و حین فعالیت، مصرف دارو تحت نظر پزشک باید متوقف شود.
- از قطع مصرف ناگهانی و کاهش قابل توجه دوز مصرفی دارو پس از مصارف طولانی مدت خودداری نمایید. کاهش دوز مصرفی و قطع تدریجی این دارو تحت نظر پزشک متخصص خطر بروز سندرم نورولپتیک بدخیم را کاهش می‌دهد. از علائم این سندرم می‌توان به تب بسیار شدید، تغییر وضعیت ذهنی، کاهش هوشیاری، سفتی عضلات، افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون، افزایش تعداد تنفس و تعریق اشاره کرد.
- مصرف این دارو می‌تواند موجب بروز افکار و رفتارهای غیرطبیعی مثل توهم، هذیان،‌ پریشان‌حالی، گیجی، عدم آگاهی نسبت به زمان و مکان،‌ روان‌پریشی،‌ پرخاشگری و افکار پارانوئیدی شود. در صورت مشاهده به پزشک خود اطلاع دهید.
- مصرف داروهای آگونیست دوپامین می‌تواند منجر به بروز اختلالات تکانه ای شود. از علائم این نوع از اختلالات می‌توان به تمایل شدید به خوردن، خرید کردن، فعالیت جنسی و ... اشاره نمود. در برخی موارد ممکن است نیاز به قطع مصرف دارو و یا کاهش دوز مصرفی باشد، درصورت بروز چنین علائمی با پزشک خود مشورت نمائید.
- مصرف این دارو ممکن است موجب بدتر شدن دیس‌کینزی (حرکات مکرر غیرارادی) شود. در صورت نیاز، دوز مصرفی می‌بایست کاهش یابد.
- مصرف این دارو ممکن است منجر به افت فشار خون وضعیتی شود. بیماران مبتلا به پارکینسون و تحت درمان با آگونیست‌های دوپامین، همواره می‌بایست از نظر علائم افت فشار خون وضعیتی بررسی شوند. در بیماران مبتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی و مغزی و بیمارانی که از داروهای کاهنده فشارخون استفاده می‌کنند، با احتیاط مصرف شود.
- احتمال بروز ملانوما در بیماران مبتلا به پارکینسون بیشتر است. بیماران می‌بایست به صورت دوره‌ای تحت معاینه پوستی قرار بگیرند.
- در بیماران مبتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی، هورمونی، تنفسی ، اعصاب و روان ، نارسایی کبدی و کلیوی، زخم‌های گوارشی، گلوکوم و نوروپاتی با احتیاط مصرف شود.
- این دارو ممکن است منجر به افت فشارخون وضعیتی شود، توصیه می شود از تغییر وضعیت از حالت نشسته یا خوابیده به حالت ایستاده به شکل ناگهان پرهیز نمائید.
 
مصرف در بارداری و شیردهی:
- لوودوپا از نظر مصرف در بارداری در گروه C‌ قرار دارد و از جفت عبور می‌کند. لذا مصرف این دارو در دوران بارداری مگر در شرایط خاص و تحت نظر پزشک متخصص توصیه نمی‌شود.
- لوودوپا در شیر ترشح می‌شود. غلظت دارو در شیر مادر پس از گذشت ۳ ساعت از مصرف دارو به حداکثر می‌رسد و پس از گذشت ۶ ساعت به حالت اولیه برمی‌گردد. در صورت نیاز به مصرف این دارو در دوران شیردهی، می‌تواند با احتیاط مصرف شود.
 
عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.
- عوارض بسیار شایع (شیوع بیشتر از ۱ در ۱۰ نفر):
سرگیجه، سردرد، تهوع و دیسکینزی (حرکات مکرر غیرارادی)، افت فشارخون وضعیتی
- عوارض شایع (شیوع کمتر از ۱ در ۱۰ نفر):
ایسکمی، درد قفسه سینه، افسردگی، بی‌خوابی، اضطراب، مشاهده خواب‌های غیرطبیعی، توهم، روان‌پریشی، دیستونی (انقباض‌های عضلانی غیر ارادی)، پدیده روشن- خاموش، پاراستزی (بی‌حسی و خواب رفتن اندام‌ها)،  گیجی، افزایش قندخون، خشکی دهان، اسهال، استفراغ، سوهاضمه، بی‌اشتهایی، یبوست، وجود باکتری در ادرار، افزایش اوره خون، عفونت مجاری ادراری، وجود خون در ادرار، تکرر ادرار، وجود لکوسیت در ادرار،‌ کاهش هماتوکریت، کاهش هموگلوبین، کمردرد، گرفتگی عضلانی، عفونت دستگاه تنفس فوقانی و تنگی نفس
 - عوارض ناشایع (شیوع کمتر از ۱ در ۱۰۰ نفر):
سندرم نورولپتیک بدخیم، آنژيوادم، خارش، کهیر، درد و ناراحتی شکمی، سوزش سردل، زخم دئودنوم، خون‌ریزی گوارشی، سیالوره (خروج بدون کنترل بزاق از دهان)، اختلال در حس چشایی، اختلال در بلع، نفخ، سکسکه، رفتار غیر طبیعی، راه رفتن غیرطبیعی، افکار غیرطبیعی، بی‌قراری، هذیان، زوال عقل،‌ اختلال حافظه، عدم آگاهی نسبت به زمان و مکان، خواب آلودگی، نارکولپسی (حمله ناگهانی خواب)، دندان قروچه کردن در خواب، کابوس، عصبانیت، افکار پارانوئیدی، تمایل به خودکشی، سرخوشی، اختلال کنترل تکانه، تشنج، نوروپاتی محیطی، ‌آگرانولوسیتوز، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی، کم‌خونی، کم‌خونی همولیتیک، کاهش سطح سرمی پتاسیم، افزایش آنزیم لاکتات دهیدروژناز، افزایش آنزیم های کبدی، افزایش آنزیم آلکالین فسفاتاز، افزایش بیلی‌روبین خون، افزایش اوریک اسید، ریزش مو، خستگی، بی‌حالی، ضعف بدنی، عوارض اکستراپیرامیدال، آتاکسی (ناهماهنگی در حرکات)، انقباض عضلانی، تشدید ترمور، افتادن، دوبینی، تاری دید، بلفارواسپاسم (انقباض غیرارادی پلک‌ها)، سندرم هورنر، میدریاز (گشاد شدن مردمک چشم)، بحران اکولوژیریک، راش‌های پوستی، پورپورای هنوخ‌ شوئن‌لاین، ملانومای بدخیم، سنکوپ، سکته قلبی، افت فشار خون، تپش قلب، آریتمی قلبی، ادم، سرماخوردگی، سرفه، تعریق بیش از حد، گرگرفتگی، تغییر رنگ بزاق، تغییر رنگ عرق، تغییر رنگ ادرار، بی‌اختیاری ادرار،‌ احتباس ادراری، وجود قند در ادرار، وجود پروتئین در ادرار، افزایش میل جنسی، پریاپیسم (نعوظ دردناک طولانی)، خشونت صدا، مثبت شدن تست کومبس مستقیم و افزایش و یا کاهش وزن و...
 
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
 
تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید:
- داروهای آنتی‌سایکوتیک نسل اول مثل هالوپریدول، کلرپرومازین، تیوریدازین، تری‌فلوپرازین، پرفنازین، فلوفنازین، فلوپنتیکسول، پیموزاید و تیوتکسین و داروهای آنتی‌سایکوتیک نسل دوم مثل کلوزاپین، کوئتیاپین، الانزاپین، ریسپریدون و آری‌پیپرازول، داروهای مهارکننده غیرانتخابی آنزیم مونوآمینواکسیداز مثل ترانیل‌سیپرومین، ایزوکربوکسازید و فنلزین، برخی از املاح آهن، مولتی ویتامین‌ها، موادمعدنی و متیونین، مهارکننده فسفودی استراز و...
 
فارماكوديناميک دارو (مکانیسم اثر):
- کمبود دوپامین در مغز موجب پدیدار شدن علائم پارکینسون می‌شود. به منظور افزایش سطح دوپامین مغز از لوودوپا به عنوان پیش‌ساز دوپامین استفاده می‌شود. لوودوپا از سد مغزی- خونی عبور می‌کند و توسط آنزیم دوپا دکربوکسیلاز به دوپامین تبدیل می‌شود. به جهت پیش‌گیری از اثرات دکربوکسیلاسیون محیطی دوپامین( جهت کاهش عوارض و بهبود اثربخشی)، این دارو اغلب به صورت ترکیب با یک مهارکننده آنزیم دوپا دکربوکسیلاز محیطی مثل کربی‌دوپا به کار می‌رود.
 
عملکرد فارماکوکینتیک دارو:
- جذب لوودوپا در مصرف همزمان با غذاهای حاوی پروتئین، کالری و چربی بالا کاهش می‌یابد.
- لوودوپا توسط دو مسیر اصلی (دکربوکسیلاسیون و O-متیلاسیون) و دو مسیر فرعی (اکسیداسیون و ترانس‌آمیناسیون) متابولیزه می‌شود. کربی‌دوپا با مهار دکربوکسیلاسیون محیطی لوودوپا منجر به افزایش توزیع لوودوپا به مغز می‌گردد.
- زمان لازم برای رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی۳۰ دقیقه و نیمه عمر لوودوپا در حضور کربی‌دوپا ۹۰ دقیقه می‌باشد. دفع این دارو از طریق ادرار صورت می‌گیرد.
 
شرايط نگهدارى دارو:
- دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارى نماييد.
- از مصرف داروهاى تاريخ گذشته خوددارى كنيد.
- دارو را در دماى محيط )زير٣٠ درجه سانتي­گراد) و به دور از نور و رطوبت نگهدارى كنيد.