مقدار صحیح مصرف دارو:

• بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين ترى را تجويز كند.
• از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
• مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می­کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:

مصرف در بزرگسالان:
 بیماری های عروق کرونر(آنژین پایدار مزمن، آنژین وازواسپاستیک): دوز شروع  5 تا 10 میلی­گرم 
پرفشاری خون: 5 تا 10 میلی­گرم، بیشترین دوز تجویزی: 10 میلی­گرم روزانه
کودکان 6 سال به بالا : 5/2 تا 5 میلی­گرم
کودکان زیر 6 سال : در صورت صلاحدید پزشک 1/0 تا 3/0 میلی­گرم بر کیلوگرم در روز.
- نحوه مصرف دارو در بیماران کلیوی: نیاز به تنظیم دوز ندارد.
- نحوه مصرف دارو در بیماران کبدی: در آنژین پایدار مزمن دوز شروع 5 میلی­گرم و در پرفشاری خون  5/2 میلی­گرم روزانه؛ سپس در خصوص بیماران مبتلا به نارسایی شدید کبدی تنظیم دوز به مرور و با احتیاط صورت پذیرد. 
 
نحوه صحیح مصرف دارو:
- دارو را می­توان همراه با غذا یا با معده خالی استفاده کرد.
 
منع مصرف دارو:
- حساسیت بیش از حد به آملودیپین یا هر یک از اجزا فرمولاسیون.
 
 
هشدارها/احتیاطات:
- بروز مواردی همچون سکته قلبی و آنژین در شروع مصرف دارو، تاکی­کاردی رفلکسی و ادم محیطی مد نظر قرار گیرد.
- با توجه امکان بروز افت فشار خون وضعیتی در شروع مصرف دارو، بیمار می بایست احتیاط لازم را در تغییر وضعیت از حالت خوابیده به نشسته و ایستاده رعایت و از برخاستن ناگهانی پرهیز نماید.
- مصرف آملودیپین در بیماران مبتلا به تنگی شریان آئورت می بایست با احتیاط فراوان صورت پذیرد.
- مصرف دارو در بیماران با نقص عملکرد کبدی می بایست با احتیاط و شروع حداقل دوز درمانی ممکن صورت پذیرد.
- در خصوص سالمندان، دارو می بایست با حداقل دوز درمانی ممکن آغاز گردد.
- پیک اثرات ضد­فشار خونی دارو با تاخیر صورت می پذیرد، لذا تنظیم دوز مصرف (تیتراسیون) می­بایست 7 الی 14 روز پس از شروع درمان، صورت پذیرد.
- درمان فشارخون بالا نیاز به مصرف دارو تا آخر عمر دارد، لذا بعد از کنترل شدن فشارخون، دارو بدون نظر پزشک معالج            قطع نگردد.
     
مصرف در بارداری و شیردهی:
بارداری: در خصوص مصرف آملودیپین در بارداری، مطالعات انسانی محدودی در دسترس است، لیکن رده بارداری آن C ارزیابی            گردیده است. جهت کنترل فشار خون در دوران بارداری گزینه­های ارجح­تری مد­ نظر می­باشد. در صورتی­که بیمار، قبل از بارداری مبتلا به فشار خون بوده و تحت درمان با آملودیپین باشد، با صلاحدید پزشک معالج می­تواند درمان خود را ادامه دهد.
شیردهی: آملودیپین در شیر ترشح می­شود، اطلاعات محدودی از ایمنی دارو در دوران شیردهی در دسترس است لیکن مصرف آن در دوران شیردهی احتمالا ایمن است. 
 
عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.
عوارض شایع­: ادم محیطی، نارسایی قلبی، ادم ریوی.
عوارض نا­­شایع: تپش قلب و گرگرفتگی، خستگی، سرگیجه، کاهش میل جنسی آقایان، خواب­آلودگی، خارش و راش­ پوستی،  تهوع و درد شکمی، ضعف و گرفتگی عضلانی، تنگی نفس.
عوارض نادر: خواب­های غیرعادی، نفریت حاد بینابینی، آنژیوادم، بی­اشتهایی، اضطراب، درد مفاصل، فیبریلاسیون دهلیزی، درد پشت، برادی­کاردی، آریتمی قلبی، درد قفسه سینه، کلستاز، التهاب چشم، یبوست، اختلال شخصیت، افسردگی، اسهال، پریشانی، دوبینی، دیس­فاژی، خونریزی بینی، اریتما­مولتی­­فورم، راش­های قرمز، درماتیت اکسفولیاتیو، واکنش­های اکستراپیرامیدال، درد چشمی، اختلالات جنسی خانم­ها، نفخ، هایپرپلازی لثه، ژنیکوماستی، هپاتیت، افزایش قند خون، افزایش تشنگی، نوروپاتی محیطی، استفراغ، کاهش وزن، لرزش، کاهش بینایی، پانکراتیت، نوروپاتی محیطی، درد مفاصل، لوکوپنی(کاهش گلبول سفید)، زردی، پاراستزیا(گزگز).
 
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
 
تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید:
مصرف آملودیپین با داروهای کانیواپتان، فوسیدیک اسید و پیموزاید توصیه نمی­گردد.
مصرف آملودیپین با داروهای زیر با احتیاط صورت پذیرد:
آلفوزوسین، داروهای بلاک کننده­ گیرنده آلفا-1، آمیفوستین، آمفتامین، داروهای ضدقارچ، آنتی­سایکوتیک­های آتیپیکال، آپرپیتانت، آتوسیبان، باربیتورات­ها، بوزسنتان، برومونیدین، کاربامازپین، کلوپیدوگرل، سیکلوسپورین، القاکننده­های                        آنزیم CYP3A4  ، داپوکستین، دیازوکساید، دولوکستین، فلوکونازول، داروهای کاهنده­ی فشار خون، لوودوپا، ماکرولیدها، منیزیم، متیل­فنیدات، میفپریستون، بلاک کننده­های عصبی عضلانی، نیکوراندیل، نیمودیپین، پنتوکسی­فیلین، فنی­توئین، مهارکننده­های فسفو­­­ ­دی استراز -5، ریفامایسین، سیمواستاتین، تاکرولیموس به­صورت سیستمیک، توسیلیزومب، یوهیمبین.
 
فارماكوديناميک دارو (مکانیسم اثر):
مهار یون کلسیم در ورود به کانال­های آهسته یا انتخاب ناحیه­ی حساس به ولتاژ ماهیچه­های صاف عروق و قلب در حین دپولاریزاسیون، ایجاد انبساط ماهیچه صاف عروق کرونر و اتساع عروق کرونر، افزایش اکسیژن­رسانی به میوکارد قلب در بیماران مبتلا به آنژین وازواسپاستیک می­شود. آملودیپین به­صورت مستقیم بر ماهیچه صاف عروق به منظور ایجاد اتساع شریان­های محیطی،کاهش مقاومت محیطی عروق و کاهش فشار خون عمل می­کند.
  
عملکرد فارماکوکینتیک دارو:
آملودیپین به خوبی جذب می­گردد، زمان رسیدن به پیک پلاسمایی آن بین 6 تا 12 ساعت و میزان باند شدن دارو به                  پروتئین­های پلاسما حدود 93% است.تقریبا 90% متابولیسم دارو دارو از طریق کبد و با تولید متابولیت غیرفعال همراه است. دفع دارو از طریق ادرار دفع می­شود و نیمه عمر حذف دارو بین 30 تا 50 ساعت است که این زمان در نقص عملکرد کبد افزایش می­یابد.
 
شرايط نگه­دارى دارو:
- دارو را دور از دسترس اطفال نگه­دارى نماييد.
- از مصرف داروهاى تاريخ گذشته خوددارى كنيد.
- دارو را در دماى محيط )زير٣٠ درجه سانتي­گراد) و به دور از نور و رطوبت نگه­دارى كنيد.