مقدار صحیح مصرف دارو:

• بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين ترى را تجويز كند.
• از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
• مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می­کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:

مصرف در بزرگسالان:
آنژین:
دوز اولیه: 100 میلی­گرم یک بار در روز
ممکن است دوز دارو به صورت هفتگی برای رسیدن به اثر دلخواه افزایش پیدا کند.
ماکزیمم دوز: 400 میلی­گرم در روز
فلاتر یا فیبریلاسیون دهلیزی:
دوز نگه­دارنده : 50  تا 400 میلی­گرم یک بار در روز
پیشگیری از فیبریلاسیون دهلیزی بعد از جراحی قلب:
دوز اولیه : 50 میلی­گرم یک بار در روز
تنظیم دوز بر اساس ارزیابی پاسخ همودینامیکی بیمار به بیشترین دوز تحمل شده صورت می­گیرد.
ماکزیمم دوز : 200 میلی­گرم در روز
نارسایی قلبی با برون­ده قلبی کاهش یافته :
دوز اولیه : 5/12 تا 25 میلی­گرم یک بار در روز
افزایش دوز تدریجی تا بیشترین دوز تحمل شده توسط بیمار صورت می­گیرد.( افزایش دوز همرا با مانیتور علائم و نشانه های نارسایی قلبی صورت می گیرد.)
ماکزیمم دوز :200 میلی­گرم در روز
پرفشاری خون (درمان کمکی):
دوز اولیه: 25 تا 100 میلی­گرم یک بار در روز
تنظیم دوز در فواصل هفتگی یا بیشتر بر اساس پاسخ بیمار به درمان صورت می­گیرد.
ماکزیمم دوز : 400 میلی­گرم در روز (بازه ی دوز مصرفی معمول 50 تا 200 میلی گرم یک بار در روز است.)
پیشگیری ثانویه از MI:
دوز اولیه : 25 تا 50 میلی­گرم یک بار در روز
تنظیم دوز بر اساس ضربان قلب و فشارخون در صورت تحمل، تا 200 میلی­گرم یک بار در روز انجام می­­گیرد.
تاکی­کاردی فوق بطنی :
درمان نگه­دارنده : 50 میلی­گرم یک بار در روز
ماکزیمم دوز : 400 میلی­گرم یک بار در روز
آریتمی بطنی :
 تاکی­کاردی بطنی پایدار ، تاکی­کاردی بطنی مداوم یا طوفان الکتریکی (همودینامیکی پایدار)، پیشگیری از آریتمی بطنی :
25 تا100 میلی­گرم یک الی دو بار در روز
تاکی­کاردی ناپایدار بطنی یا ضربان نابهنگام بطنی، علامت دار:
25 تا 100 میلی­گرم یک الی دو بار در روز
جایگزینی فرم سریع الرهش (متوپرولول تارتارات) با فرم پیوسته رهش (متوپرولول سوکسینات):
میزان یکسان از دوز کل روزانه متوپرولول باید استفاده شود. متوپرولول تارتارات به طور معمول در دو یا سه دوز منقسم در روز و متوپرولول سوکسینات به صورت یک بار در روز مصرف می­شود.
جایگزینی بین فرم خوراکی و فرم تزریقی :
در بیشتر موارد، اثر بتابلاکری معادل زمانی حاصل می شود که نسبت 1 : 5/2 (تزریقی : خوراکی ) استفاده شود.
کل دوز معادل روزانه ی حدودی، در فرم تزریقی باید در 4 دوز منقسم مساوی استفاده شود.
به دلیل وجود تفاوت های بین فردی ممکن است نسبت گفته شده تغییرکند؛ نسبت دقیق بر اساس پاسخ بیمار به درمان مشخص می­شود.
مصرف در کودکان :
ایمنی و کارایی این دارو در کودکان اثبات نشده است.
مصرف در سالمندان :
در کنترل فشارخون سالمندان با دوز های کاهش یافته استفاده شود.
نحوه صحیح مصرف دارو:
بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين­ترى را تجويز كند.
از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
متواکستند را می توان همرا غذا یا بدون غذا مصرف کرد اما بهتر است همراه یا بلافاصله پس از غذا و با میزان کافی آب مصرف نمایید.
متو اکستند را ممکن است به برای رسیدن به دوز مدنظر به قسمت های کوچکتر تقسیم کنید ولی از خرد کردن و جویدن قرص ها  در هنگام مصرف خودداری نمایید.
هيچ يك از نوبت‌هاي مصرف اين دارو نبايد فراموش شود اما در صورت فراموش کردن یکی از دوز های مصرفی ، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید و در ادامه درمان دوز ها را در زمان های برنامه ریزی شده مصرف نمایید.
در نارسایی کبدی: به تنظیم دوز خاصی نیاز ندارد ؛ اما درمان با دوز کاهش یافته شروع شود و تنظیم دوز تدریجی به واسطه­ی متابولیسم گسترده کبدی و پاسخ بالینی بیمار انجام گیرد.
در نارسایی کلیوی: نیاز به تنظیم دوز ضروری نمی باشد.
در خصوص دیالیز اطلاعاتی در دسترس نمی باشد.
منع مصرف دارو :
حساسیت به متوپرولول سوکسینات و یا هر یک از اجزا محصول
سندروم سینوس بیمار Sick sinus syndrome (برای بیماران بدون ضربان ساز دائمی)
بلوک قلبی (درجه دو و سه)
نارسایی قلبی کنترل نشده
برادی­کاردی شدید
شوک کاردیوژنیک
 
هشدارها / احتیاطات:
از قطع ناگهانی دارو جدا خودداری نمایید؛ قطع مصرف دارو حتما باید به صورت تدریجی و در طی یک الی دو هفته و همراه با پایش دقیق بیمارصورت گیرد.
این دارو  برای ایجاد اثر نهایی نیاز به زمان حداقل یک تا چند هفته ای دارد لذا از قطع مصرف، کاهش یا افزایش دوز خودداری و طبق دستور پزشک در زمان های معین مصرف نمایید.
تا مشخص شدن اثرات دارو  بر بیمار از انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند مانند رانندگی، خودداری نمایید.
در صورت بروز هرگونه علائم غیر معمول مانند بدتر شدن وضعیت بیماری، مشکلات تنفسی، افزایش وزن و یا... مراتب را به پزشک اطلاع دهید.
در صورت داشتن واکنش های آنافیلاکتیک به انواع آلرژن­ها (این دارو ممکن است شدت واکنش های آلرژیک را افزایش                                دهد)، در صورت نیاز به جراحی یا بیهوشی به پزشک خود اطلاع دهید.
در طول مصرف این دارو پایش عملکرد قلب، اندازه­گیری فشارخون و ضربان قلب ضروری است.
مصرف این دارو در بیماران مبتلا به دیابت ممکن است موجب مخفی شدن علائم افت قندخون شود لذا با پزشک خود مشورت کنید.
در صورت وجود بیماری نارسایی کبدی، میاستنی گراویس، پرکاری تیروئید، نارسایی احتقانی قلب، ضربان قلب غیر معمول، فشارخون پایین، بیماری عروق محیطی، ایسکمی قلبی، هر گونه شوک در ارتباط با مشکلات قلبی، بلوک درجه اول دهلیزی، اختلال عملکردی گره سینوسی، اختلالات هدایتی قلبی، همودیالیز، دیابت، پسوریازیس، کهیر، اختلالات روانی و همچنین آسم، بیماری مزمن انسدادی ریه و یا سایر اختلالات تنفسی قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت نمایید.
در صورت داشتن فشارخون بالا به علت تومور بخش مرکزی (مدولای) فوق کلیه (فئوکروموسیتوما) قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت نمایید.
اگر این دارو را به عنوان داروی کاهنده فشارخون مصرف می­نمایید از مصرف داروهای که نیاز به تجویز پزشک ندارد، مثل داروهاي مقلد سمپاتو میمتيك مانند برخی از داروهای سرماخوردگی خودداری و با پزشک خود مشورت نمایید.
در بیماران با مشکلات کبدی و کلیوی ممکن است کاهش دوز دارو با نظر پزشک متخصص موردنیاز باشد.
مصرف در بارداری و شیردهی :
 
 این دارو در بارداری در رده C قرار دارد ، لذا در صورت صلاح دید پزشک معالج ، می تواند مصرف شود.
دارو در شیر مادر ترشح می شود لذا توصیه می شود مصرف آن با احتیاط و تحت نظر پزشک متخصص صورت گیرد.
 
عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.
عارضه جدی : برونکواسپاسم
عوارض شایع­تر:
اختلالات قلبی و عروقی: کاهش ضربان قلب – سردی اندامه­ای بدن – نارسایی قلبی – افت فشارخون
اختلالات پوستی: خارش – راش پوستی
اختلالات گوارشی: یبوست – اسهال – سو هاضمه – حالت تهوع
اختلالات عصبی: سر گیجه – خستگی – سر درد
اختلالات روحی و روانی: افسردگی
اختلالات تنفسی: تنگی نفس – خس خس سینه
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف می­کنید قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت نمایید:
داروهای ضد آریتمی مانند: دیسوپرامید، آمیودارون، درونه دارون – لیدوکائین - دولاسترون - داروهای کاهنده فشارخون – دیورتیک­ها - تئوفیلین - داروهای ضدافسردگی - داروهای مهارکننده استیل کولین استراز - داروهای بلاک کننده کانال­های کلسیمی مانند وراپامیل و دیلتیازم - سایمتیدین - داروهای آنتی سایکوتیک – بنزودیازپین­ها – باربیتورات­­ها - آریپیپرازول-مهارکننده­هایMAO  مانند سلژیلین - انسولین گلیکوزید­های قلبی مانند دیگوکسین - بوپيواكائين - آلکالوئیدهای ارگوت-  هیدرالازین – داروهای سمپاتومیمتیک – دیپیریدامول - فینگولیمود - داروهای ضد ویروس مانند:آتازاناویر، ساکی­ناویر- داروهای گشادکننده برونش و داروهای ضد آسم مانند: آمینوفیلین – تیزانیدین – بریمونیدین(موضعی) – ریتودرین – کلونیدین – داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایندومتاسین
 
عملکرد فارماکودینامیک دارو ( مکانیسم اثر):
متوپرولول سوکسینات بتا آدرنرژیک بلاکر است که بطور اختصاصی بر روی آدرنورسپتور هایی که بیشتر روی ماهیچه قلبی قرار دارند ، اثر می گذارد . در دوزهای بالا ممکن است باعث مهار  بتا-2 آدرنورسپتور های موجود در برونشیول و عضله صاف عروقی شود.
مکانیسم احتمالی اثرات ضد فشارخونی متوپرولول شامل :
اثر آنتا گونیستی رقابتی کته کول آمین ها در رسپتورهای آدرنرژیک قلبی و محیطی ( که در نتیجه باعث کاهش برون ده قلبی می شود)
اثر مرکزی (که منجر به کاهش جریان سمپاتیک و سرکوب فعالیت رنین می شود ) است .
متوپرولول در درمان آنژین صدری از طریق بلوک افزایش ضربان قلب ، سرعت و میزان انقباض پذیری قلبی و کاهش فشارخون ناشی از کته کول آمین که در نتیجه منجر به کاهش نیاز به اکسیژن قلب می شود ، می تواند مفید واقع شود .
مکانیسم اثر متوپرولول در نارسایی های قلبی جلوگیری از فعال شدن مکانیسم های جبرانی می­باشد .
 
 
عملکرد فارماکوکینتیک دارو:
طول اثر دارو در حدود 24 ساعت می باشد.
این دارو در حدود 12% قابلیت باند شدن به پروتئین پلاسمایی را دارد.
متابولیسم اصلی دارو در کبد و توسط CYP2D6  انجام می­پذیرد.
جذب دارو در مقایسه با فرم سریع رهش آن طولانی تر و فراهم زیستی دارو در حدود 77% می­باشد.
نیمه عمر 3 الی 4 ساعته دارد که به علت نارسایی در متابولیسم کبدی می­تواند به 7 الی 8 ساعت نیز برسد.
دفع کلیوی دارد و کمتر از 5% از دارو به صورت تغییر نیافته(در صورت داشتن نارسایی در متابولیسم کبدی به 30 الی 40 % می­رسد.) دفع می­شود. کلیرانس ظاهری در کودکان به صورت خطی با افزایش وزن بدن افزایش می­یابد.
 
شرایط نگه­داری دارو:
دارو را دور از دسترس کودکان نگه­داری نمایید.
از مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری کنید.
دارو را در دمای بین 15 تا 30 درجه سانتی­گراد، در جای خشک، دور از نور و رطوبت و داخل جعبه دارو نگه­داری نمایید.