مقدار صحیح مصرف دارو:
بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين­ترى را تجويز كند.
از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
- مصرف در بزرگسالان:
دوز معمول یک قرص در روز می باشد. در صورت صلاحدید پزشک دوز به روزانه دو قرص قابل افزایش است.
- مصرف در کودکان:  در جمعیت کودکان این داروی ترکیبی توصیه نمی شود.
- مصرف در سالمندان: همانند دوز بزرگسال می باشد، به علت ریسک افت فشارخون وضعیتی بهتر است با دوز کمتر شروع شود و از لحاظ علائم افت فشارخون تحت نظر باشند.
- مصرف دارو در نارسایی کلیوی: در کلیرانس کراتینین زیر 30 میلی لیتر در دقیقه توصیه نمی شود.
- مصرف دارو در نارسایی کبدی: با احتیاط فراوان مصرف شود، بهتر است با دوز کم شروع شود.
 
نحوه صحیح مصرف دارو:
- دوز روزانه، صبح ها همراه با یک لیوان آب میل شود.
- این دارو بدون توجه به غذا، قبل یا بعد از غذا قابل استفاده است.
- توصیه می شود این دارو در یک زمان مشخص از روز استفاده شود.
- در صورت مصرف دو قرص در روز و بروز شب ادراری توصیه می شود دو قرص همزمان صبح ها استفاده شود، یا یک قرص صبح و قرص دیگر جهت کاهش ادرار شبانه هنگام عصر مصرف شود.
- درصورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو به محض یادآوری­، دارو را مصرف نمایید ، اما اگر به نوبت مصرف بعدی نزدیک
شده­اید از دو برابر کردن دوز دارو خودداری نمایید­.
منع مصرف دارو:
حساسیت به لوزارتان یا هر یک از اجزا فرمولاسیون
حساسیت به هیدروکلروتیازید یا هر یک از اجزا فرمولاسیون
حساسیت به سولفونامیدها
آنوری ( عدم دفع ادرار)
مصرف همزمان با آلیسکرین در بیماران دیابتی
بارداری
 
 
 
هشدارها/ احتیاطات:
- داروی لوزارتان به شکل نادر با ریسک آنژیوادم همراه است، در صورت ایجاد تورم لب، پلک، تورم صورت، تنگی نفس و... سریعا به مرکز درمانی مراجعه کنید.
- در صورت داشتن مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی، دیابت و... پیش از شروع دارو به پزشک خود اطلاع دهید.
- این دارو ممکن است منجر به اختلالات الکترولیتی ( مانند افت پتاسیم خون، افزایش پتاسیم خون، افت سدیم خون و...) همراه باشد، در صورت ایجاد دردهای عضلانی، ضعف، بی حالی، احساس تپش قلب، سرگیجه و... در اسرع وقت با پزشک خود مشورت نمائید.
- این دارو در افراد مسن، افراد دیابتی، افرادی که مشکلات زمینه ای کلیوی دارند بایستی با احتیاط مصرف شود، در این افراد شروع دارو با دوزکم و فواصل آهسته تر جهت افزایش دوز پیشنهاد می شود و بایستی به شکل مرتب از لحاظ پاسخ درمانی و عوارض دارو مورد پایش قرار گیرند.
- در افراد دیابتی ممکن است هیدروکلروتیازید منجر به افزایش قند خون شود، که این عارضه معمولا جزئی و گذرا می باشد، در صورت تغییرات قند خون مداوم به پزشک خود اطلاع دهید.
- این دارو صرفا موجب کنترل فشارخون شده، جهت پیشگیری از عوارض درازمدت فشارخون بالا، نیاز به مصرف مداوم دارو می باشد، لذا از قطع ناگهانی دارو بدون اطلاع پزشک پرهیز نمائید.
- برای مشاهده اثرات حداکثری دارو نیاز به 2 تا 4 هفته زمان می باشد.
- در صورت ایجاد تاری دید، چشم درد،کاهش بینایی و... با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمائید.
- درصورت ایجاد ضایعات وسیع پوستی، تاول، درگیری های مخاطی، تنگی نفس و... دارو قطع و سریعا به مرکز درمانی مراجعه نمائید.
- در صورت سابقه نقرس، دیس لیپیدمی (اختلالات چربی خون )، لوپوس اریتماتوز، مصرف داروی لیتیم و... حتما پیش از شروع دارو به پزشک خود اطلاع دهید.
- این دارو در دوران بارداری ممنوع می باشد.
 
 
مصرف در بارداری و شیردهی:
 مصرف این دارو در دوران بارداری ممنوع است.
 مصرف این دارو در دوران شیردهی بایستی با احتیاط فراوان و صرفا تحت نظر پزشک متخصص صورت گیرد.
 
عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.
- عوارض شایع ( شیوع کمتر از یک در ده نفر): سردرد، سرگیجه، کمر درد، عفونت های تنفسی فوقانی، آبریزش بینی
- عوارض نادر: درد شکمی،تنگی نفس، افت گلبول های خونی، کم خونی، تاری دید، درد مفصل، یبوست، درد قفسه سینه، بدتر شدن علائم لوپوس اریتماتوز، ادم، افت سدیم خون ( هایپوناترمی)، افت یا افزایش پتاسیم خون، افت منیزیم خون ( هایپومنیزمی )، افزایش قندخون، افزایش اوریک اسید، حملات نقرس، تب، بی خوابی، نارسایی کبدی، نارسایی کلیوی، میگرن، کرامپ و دردهای عضلانی، زردی، گلودرد، عفونت تنفسی، تپش قلب، گزگز، بی قراری، کهیر، واکنش های پوستی، تاول و.....
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
 
تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید:
داروهای ACEIs ( مانند کاپتوپریل،لیزینوپریل، انالاپریل)، داروهای ARB مانند( والزارتان، لوزارتان و....)، مکمل های پتاسیم، مکمل های کلسیم، مولتی ویتامین مینرال، دوفتیلید، مکامیلامین، آلوپورینول، داروهای آنتی سایکوتیک ( مانند هالوپریدول، الانزاپین و...)، لیتیوم، سیکلوسپورین، دیازوکساید، سیکلوفسفامید، داروهای ضد آریتمی ( مانند آمیودارون، سوتالول، مگزیلتین و...)، ایوابرادین، دروسپیرنون، داروهای پارکینسون(مانند لوودوپا و..)، داروهای ضدتشنج ( مانند فنی توئین، فنوباربیتال، کاربامازپین و....)، سایر داروهای دیورتیک ( مانند اسپرینولاکتون، تریامترن- اچ، اپلرنون و...)، کورتیکواستروئیدها (مانند پردنیزولون، دگزامتازون و...)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند( ایبوپروفن، ناپروکسن، دیکلوفناک و...)، داروهای دیابت (مانند متفورمین، گلی کلازید، رپاگلینید و...) انواع داروهای ضدقارچ آزولی( مانند ایتراکونازول، فلوکونازول و...)، ریفامپین، مهارکننده فسفودی استراز 5 مانند سیلدنافیل و...
 
فارماكوديناميک دارو (مکانیسم اثر):
لوزارتان باعث مهار اثرات آنژیوتانسین نوع 2 بر سیستم قلبی عروقی شده و بواسطه این اثر موجب اتساع عروق؛ کاهش فشارخون، کاهش ترشح آلدوسترون می شود، از طرفی  اثرات نامناسب آنژیوتانسین 2 و آلدوسترون بر سلولهای قلبی را کاهش می دهد.
هیدروکلروتیازید یک دیورتیک تیازیدی بوده که موجب مهار بازجذب سدیم در توبول دیستال کلیوی می شود و موجب دفع  آب، سدیم،پتاسیم و یون هیدروژن می شود.
 
عملکرد فارماکوکینتیک دارو:
 
- لوزارتان: شروع اثر دارو 6 ساعت زمان می برد، جذب خوراکی به خوبی اتفاق می افتد، فراهمی زیستی دارو 33 درصد است، پروتئین باندینگ آن  98  درصد است، متابولیسم لوزراتان کبدی است و عمدتا از طریق مدفوع (60 درصد) و به شکل کمتر از طریق ادرار (35 درصد ) دفع می شود.
اثرات دارو در نارسایی کلیوی و کبدی ممکن است افزایش یابد.
 
- هیدروکلروتیازید: به خوبی جذب می شود ( جذب دارو در نارسایی قلبی کاهش می یابد.) ، شروع اثر دارو 2 تا 6 ساعت بعد از مصرف رخ می دهد، طول اثر دارو بین  8 تا 12 ساعت متغیر است و اثرات کنترل کننده فشارخون برای مدت بیشتری در بدن تاثیرگذار است، نیمه عمر دارو 6 تا 15 ساعت است، متابولیت فعالی ندارد و عمدتا از طریق ادرار دفع می شود.
 
 
 
شرايط نگهدارى دارو:
دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارى نماييد.
از مصرف داروهاى تاريخ گذشته خوددارى كنيد.
دارو را در دماى 15 تا٣٠ درجه سانتي­گراد  و به دور از نور و رطوبت نگهدارى كنيد.