مقدار صحیح مصرف دارو:
مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
- مصرف در بزرگسالان:
- مصرف در بیماری‌های روماتیسمی ]به جز نقرس[:
تزریق داخل مفصلی: دوز اولیه برای مفاصل کوچک ۵/۲ تا ۵ میلی‌گرم و برای مفاصل بزرگ ۵ تا ۱۵ میلی‌گرم، در صورت نیاز دوز مصرفی برای مفاصل کوچک تا ۱۰ میلی‌گرم و مفاصل بزرگ تا ۴۰ میلی‌گرم می‌تواند افزایش یابد.
حداکثر میزان مجاز: ۸۰ میلی‌گرم در هر جلسه درمان
تزریق عضلانی: دوز اولیه ۶۰ میلی‌گرم و سپس روزانه ۵/۲ تا ۱۰۰ میلی‌گرم
- مصرف در عود نقرس:
درگیری یک یا دو مفصل:
تزریق داخل مفصلی: ۴۰ میلی‌گرم برای مفاصل بزرگ (مثل زانو)، ۳۰ میلی‌گرم برای مفاصل متوسط (مثل مچ، قوزک و آرنج) و ۱۰ میلی‌گرم برای مفاصل کوچک
درگیری چند مفصل:
تزریق عضلانی: دوز اولیه ۴۰ تا ۶۰ میلی‌گرم، در صورت نیاز می‌توان ۱ یا ۲ تزریق دیگر در طی مدت ۴۸ ساعت و یا بیشتر انجام داد.
 
- مصرف در بیماری‌های التهابی و یا حساسیتی:
تزریق عضلانی: دوز اولیه 4۰ میلی‌گرم و سپس دوز مصرفی در محدوده ۴۰ تا ۸۰ میلی‌گرم تنظیم شود.
- مصرف در عود مالتیپل اسکلروزیس:
تزریق عضلانی: روزانه ۱۶۰ میلی‌گرم به مدت ۱ هفته و سپس یک روز در میان ۶۴ میلی‌گرم به مدت ۱ ماه
 
- مصرف در کودکان:
مصرف تریامسینولون در کودکان زیر ۶ سال توصیه نمی‌گردد.( مگر تحت نظر پزشک متخصص و در شرایط خاص)
به طور کلی مصرف کورتیکواستروئیدها در کودکان می‌تواند منجر به کاهش سرعت رشد گردد. لذا در طول مدت درمان، بیماران می‌بایست از نظر رشد بررسی شوند.
دوز روتین 0.11 تا 1.6 میلی گرم بر کیلوگرم در روز می باشد.
تزریق داخل مفصلی: دوز اولیه برای مفاصل کوچک ۵/۲ تا ۵ میلی‌گرم و برای مفاصل بزرگ ۵ تا ۱۵ میلی‌گرم
حداکثر میزان مجاز: ۲۰ تا ۸۰ میلی‌گرم در هر جلسه درمان
 
- مصرف در سالمندان:
به علت خطر بروز عوارض جانبی در افراد سالمند، در صورت نیاز به مصرف سیستمیک کورتیکواستروئیدها، حداقل دوز موثر از دارو برای کوتاهترین مدت ممکن با رعایت احتیاطات لازم مصرف شود.
- نحوه مصرف دارو در نارسایی کلیوی:
نیاز به تعدیل دوز ندارد، با احتیاط مصرف شود.
- نحوه مصرف دارو در نارسایی کبدی:
نیاز به تعدیل دوز ندارد، با احتیاط مصرف شود.
 
نحوه صحیح مصرف دارو:
- بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين­ترى را تجويز كند.
- از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
- قبل از تزریق محتویات آمپول را به خوبی تکان دهید.
- راه تزریق این دارو به صورت عضلانی و داخل مفصلی می‌باشد. از مصرف دارو به صورت تزریق وریدی، داخل پوستی، داخل نخاعی و داخل ضایعه اکیدا خودداری نمایید.
 
منع مصرف دارو:
-  در صورت وجود هر گونه حساسیت به تریامسینولون و یا سایر اجزای فرمولاسیون، از مصرف این دارو خودداری شود.
- از تزریق عضلانی این دارو در افراد مبتلا به پورپورای ترومبوسیتوپنیک ايديوپاتیک (ITP) اجتناب شود.
 
 
هشدارها/ احتیاطات:
- به علت وجود بنزیل الکل در این فراورده، مصرف آن در نوزادان و کودکان زیر ۳ سال توصیه نمی‌شود.
- مصرف این دارو به خصوص در کودکان و افرادی که دوز بالایی از دارو را برای طولانی مدت دریافت می‌کنند، می‌تواند موجب افزایش سطح کورتیزول و یا سرکوب محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-فوق‌کلیه (HPA) شود. سرکوب محور HPA ممکن است به بحران غده فوق کلیه منتهی شود. لذا قطع مصرف این دارو باید با احتیاط و به آهستگی صورت گیرد.
- مصرف طولانی‌مدت کورتیکواستروئیدها ممکن است موجب افزایش خطر ابتلا به عفونت‌‌های ثانویه، پنهان کردن علائم، طولانی‌شدن و یا بدتر شدن عفونت‌ فعلی و کاهش اثربخشی واکسن‌های کشته‌شده و یا غیرفعال شده شود.
- مصرف کورتیکواستروئیدها می‌تواند منجر به بروز و یا بدتر شدن اختلالات روانی مثل افسردگی، سرخوشی، بی‌خوابی، نوسانات خلق و تغییرات شخصیتی شود.
- مصرف طولانی‌مدت کورتیکواستروئیدها می‌تواند موجب سارکوم کاپوزی شود. در این شرایط مصرف دارو می‌بایست متوقف گردد.
- مصرف دوزهای بالای کورتیکواستروئیدها می‌تواند منجر به میوپاتی شود. لذا در طول دوره درمان، سطح کراتین‌کیناز به صورت متناوب باید بررسی گردد.
- در بیماران مبتلا به سیروز کبدی، نارسایی کلیوی، دیابت، اختلالات تیروئید، پوکی استخوان، میاستنی گراویس، پرفشاری خون، نارسایی قلبی، زخم‌های گوارشی، کولیت اولسراتیو، دیورتیکولیت و یا با سابقه آناستاموز اخیر روده و تشنج با احتیاط مصرف شود.
- در بیماران مبتلا به گلوکوم و یا آب مروارید با احتیاط مصرف شود. مصرف طولانی مدت این دارو می‌تواند منجر به افزایش فشار داخل چشم، گلوکوم زاویه باز و آب مروارید گردد. مصرف این دارو به جهت درمان التهاب اعصاب چشمی توصیه نمی‌شود. در مصارف طولانی مدت توصیه می‌شود بیماران از نظر سلامت چشم به طور مداوم پایش شوند.
- احتمال بروز آتروفی (تحلیل‌رفتگی) در موضع تزریق به دنبال مصرف تریامسینولون وجود دارد. لذا از تزریق این دارو در عضله دلتوئید پرهیز شود.
- خطر شکل‌گیری آرتریت عفونی به دنبال تزریق داخل مفصلی و یا داخل بافت نرم این دارو وجود دارد. در صورت نیاز از داروی آنتی‌بیوتیک مناسب استفاده شود.
- دوره درمان را کامل کنید و بدون اطلاع پزشک دارو را قطع نکنید، یا دوز آن را تغییر ندهید.
 
مصرف در بارداری و شیردهی:
مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی با احتیاط فراوان و صرفا تحت نظر پزشک متخصص مصرف شود.
مصرف این دارو به شکل روتین در سه ماهه اول بارداری و دوران شیردهی توصیه نمی شود.
 
عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.
- عوارض شایع (شیوع کمتر از ۱ در ۱۰ نفر):
اکیموز (کبودی پوستی)، تورم مفاصل، سرفه و سینوزیت
ـ سایر عوارض:
 واکنش‌های آنافیلاکسی، آنژیوادم، برادی‌کاردی (کاهش ضربان قلب)، تاکی‌کاردی (افزایش ضربان قلب)، آریتمی قلبی، کاردیومگالی (بزرگ شدن قلب)، کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (نوعی بیماری که در آن ماهيچه قلب به طور غیر طبیعی ضخیم می‌شود)، نارسایی قلبی، ادم، آمبولی، شوک، افزایش فشار خون، سنکوپ، ترومبوفلبیت (التهاب‌ و وجود لخته‌های‌ خون‌ در‌ سیاهرگ)، التهاب عروق خونی، حوادث عروق مغزی، پارگی ماهیچه قلب، ادم ريوی، اختلال در روند ترمیم زخم، آب مروارید، کوری، گلوکوم، اگزوفتالمی (بیرون‌زدگی چشم‌ها)، افزایش فشار داخل چشم، ادم پاپیلاری (تورم عصب صفحه بینایی)، کاهش تعداد و حرکت اسپرم‌ها، اختلال در عملکرد مثانه، پورپورا، پتشی (لکه‌های کوچک، گرد و قرمز زیرپوستی)، آکنه، درماتیت، ترک پوستی، قرمزی، کهیر، راش‌های پوستی، راش‌های شبه لوپوس اریتماتوز، تیرگی/ لک‌های پوستی، تعریق بیش از حد، پوسته‌ریزی، نازک شدن پوست، تحلیل‌رفتگی پوست، خشکی پوست، هیپرتریکوز (اختلال رشد بیش از حد مو)، نازک شدن موها، هپاتومگالی (بزرگ شدن کبد)، افزایش آنزیم‌های کبدی، زخم‌های گوارشی، خون‌ریزی گوارشی، تهوع، التهاب پانکراس، افزایش اشتها، سکسکه، تغییر در عادات دفعی، اتساع شکم،‌ پارگی تاندون، پوکی استخوان، شکستگی استخوان، میوپاتی (ضعف عضلانی)، آتروفی (تحلیل عضلانی)، تحلیل بافت چربی، سیاه شدن سر استخوان ران و بازو، بیماری آرتروپاتی شارکو، واکنش در محل تزریق‌، کاهش مقاومت بدن و ابتلا به عفونت‌ها، آبسه، آمنوره (فقدان قاعدگی)، اختلالات قاعدگی، خون‌ریزی پس از قاعدگی، افزایش وزن، احتباس آب و نمک، کاتابولیسم پروتئین،‌ سندرم کوشینگ، مقاومت به انسولین،‌ افزایش قندخون، دفع گلوکوز در ادرار، افزایش دفع کلسیم در ادرار، کاهش سطح پتاسیم خون، کلسینوز (تجمع کلسیم در بافت نرم)، کاهش رشد (در کودکان)، سرکوب محور HPA، نارسایی ثانویه فوق کلیه، هیرسوتیسم (پرمویی)، ورتیگو (دوران سر)، تشنج، بی‌خوابی، بی‌حالی، افسردگی، نوسان احساسات، سرخوشی،‌ سردرد، افزایش فشار داخل مغز، افزایش فشار خون داخل مغز، نوروپاتی، پاراستزی (سوزن سوزن شدم اندام‌ها)، تغییرات شخصیتی، اختلالات روانی، مننژيت، التهاب لایه عنکبوتیه، میاستنی، علائم حسی غیر طبیعی، پاراپلژي (فلج کامل)، انفارکتوس نخاع و  فشردگی طناب نخاعی و...
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
 
تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید:
- آپرپیتانت، دسموپرسین، لفلونوماید، میفپریستون، فینگولیمود، پیمکرولیموس، تاکرولیموس موضعی، میتوتان، هیالورونیداز، اکیناسه، واکسن‌های غیر فعال شده و زنده، ناتالیزومب، دنوزومب، تراستوزومب، سایر کورتیکواستروئیدها (مثل پردنیزولون، دگزامتازون، بتامتازون، فلودروکورتیزون و ...)، تتراکوزاکتاید، آندروژن‌ها (مثل دانازول، اکساندرولون، ناندرولون، اکسی‌متالون، تستوسترون و ...)، سوماتروپین، داروهای مسدودکننده عصبی- عضلانی، داروهای کاهنده قند خون ( مثل آکاربوز، امپاگلیفلوزین، گلی‌کلازید، گلی‌بن‌کلامید، پیوگلیتازون، متفورمین، سیتاگلیپتین، لیناگلیپتین، لیراگلوتاید، انسولین‌ها و ...)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (مثل سلکوکسیب، کتورولاک، دیکلوفناک، پیروکسیکام، ملوکسیکام، ایبوپروفن، ایندومتاسین، مفنامیک‌اسید، ناپروکسن و ...)، سالیسیلات‌ها، کلسیتریول، داروهای مهارکننده قوی آنزیم CYP3A4 (کتوکونازول، ایتراکونازول، ریتوناویر و ...)، داروهای القاکننده قوی آنزیم CYP3A4 (كاربامازپين، فنی‌توئین، ریفامپین، گیاه علف چای (St. John’s wort) و ...)، مشتقات استروژن، داروهای ادرارآور (مثل فورزماید، هیدروکلروتیازید، اینداپامید و ...)، مشتقات استروژن، داروهای مدر (مثل فورزماید، هیدروکلروتیازید، اینداپامید و ...)، کینولون‌ها (مثل لووفلوکساسین، سیپروفلوکساسین، افلوکساسین، جمی‌فلوکساسین، موکسی‌فلوکساسین و ...)، داروهای کاهنده فشار خون ( مثل کاپتوپریل، انالاپریل، لیزینوپریل، لوزارتان، والزارتان و ...)، داروهای مهارکننده آنزیم استیل‌کولین استراز، نیکوراندیل، ایزونیازید، آمفوتریسین B و وارفارین
 
فارماكوديناميک دارو (مکانیسم اثر):
- تریامسینولون از طریق جلوگیری از مهاجرت PMNها و معکوس نمودن نفوذپذیری مویرگی منجر به کاهش التهاب می‌شود. از طرف دیگر این دارو با کاهش فعالیت و حجم سیستم لنفاوی، موجب تضعیف سیستم ایمنی می‌شود. مصرف این دارو در دوزهای بالا باعث سرکوب عملکرد غده فوق کلیه می‌گردد.
 
عملکرد فارماکوکینتیک دارو:
- نیمه عمر حذف تریامسینولون استوناید ۱۸ تا ۳۶ ساعت و اوج غلظت پلاسمایی به دنبال تزریق عضلانی در حدود ۸ الی ۱۰ ساعت است. این دارو از طریق کبد متابولیزه و از طریق ادرار و مدفوع دفع می‌شود.
 
شرايط نگهدارى دارو:
- دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارى نمایید.
- از مصرف داروهاى تاریخ گذشته خوددارى کنید.
- دارو را در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتی‌گراد، دور از نور نگهدارى و از یخ‌زدگی محافظت نمایید.
- این دارو برای یکبار مصرف است، باقیمانده را پس از مصرف دور بریزید.