مقدار صحیح مصرف دارو:

• بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين­ترى را تجويز كند.
• از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
• مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
• مصرف در بزرگسالان: ۵ تا ۴۰ میلی گرم در روز (حداکثر مقدار مجاز استفاده از دارو ۴۰ میلی گرم، معادل ۴ آمپول در روز می‌باشد).
• مصرف در کودکان:  مصرف کلرفنیرامین در کودکان زیر دو سال توصیه نمی‌شود. در صورت نیاز به استفاده در کودکان بالای دو سال مقدار تزریق با توجه به سن و وزن کودک توسط پزشک تعیین می‌شود.

حداکثر مقدار مجاز مصرف دارو در کودکان ۲ تا ۶ سال: ۶ میلی‌گرم در روز
حداکثر مقدار مجاز مصرف دارو در کودکان ۶ تا ۱۲ سال: ۱۲ میلی‌گرم در روز
حداکثر مقدار مجاز مصرف دارو در کودکان بالای ۱۲ سال: ۲۴ میلی گرم در روز

• مصرف در سالمندان: با توجه به کاهش کلیرانس دارو در سالمندان و افزایش احتمال بروز اثرات آنتی کولینرژیک و همچنین عوارضی از جمله گیجی، خواب آلودگی، افت فشار خون، یبوست و خشکی دهان، مصرف کلرفنیرامین در این گروه توصیه نمی‌شود، در صورت نیاز کمترین دوز وکوتاه ترین دوره درمان پیشنهاد می شود. 
• مصرف دارو در نارسایی کلیوی: نیاز به تنظیم دوز نمی‌باشد.
• مصرف دارو در نارسایی کبدی: نیاز به تنظیم دوز نمی‌باشد، اما با توجه به متابولیسم کبدی دارو بهتر است در این گروه با احتیاط مصرف شود و در مواردی ممکن است کاهش دوز دارو در نظر گرفته شود.

 
نحوه صحیح مصرف دارو:

• تزریق دارو می‌تواند به صورت عضلانی، آهسته وریدی (حداقل طی 1 دقیقه) و به صورت زیرجلدی صورت گیرد.

 
 
 
 
 
 
منع مصرف دارو:

• حساسیت به کلرفنیرامین و یا هر یک از اجزای فرمولاسیون.
• نارسایی شدید کبدی.
• مبتلایان به گلوکوم (خصوصا گلوکوم زاویه بسته).
• هایپرتروفی پروستات علامتدار.
• انسداد مثانه.
• انسداد دریچه پیلور معده.
• در کودکان زیر دو سال (خصوصا نوزادان نارس).
• مصرف همزمان داروهای مهارکننده مونوآمینواکسیداز

هشدارها/ احتیاطات:

• با توجه به اثرات مهاری دارو بر سیستم اعصاب مرکزی و اختلال در توانایی های جسمی و ذهنی، توصیه می‌شود پس از مصرف دارو از انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری بالایی دارند از جمله: رانندگی و یا کار با دستگاه های خاص، خودداری شود.
• مصرف دارو در افراد با مشکلات قلبی عروقی از جمله افزایش فشار خون و بیماری های ایسکمیک قلبی، با احتیاط مصرف شود.
• در بیماران با افزایش فشار داخل چشم، با احتیاط مصرف شود. مصرف دارو در بیماران با سابقه گلوکوم زاویه بسته توصیه نمی‌شود.
• مصرف دارو در بیماران مبتلا به آسم و مشکلات تنفسی خصوصا در فاز حاد بیماری، توصیه نمی‌شود.
• مصرف دارو در بیماران مبتلا به هایپرپلازی علامت دار پروستات و انسداد مجاری ادراری، توصیه نمی‌شود.
• در بیماران با اختلال عملکرد تیروئید، مصرف دارو با احتیاط صورت گیرد.
• از مصرف همزمان کلرفنیرامین با الکل و سایر داروهای آرام بخش یا خواب آور اجتناب کنید.
• مصرف دارو در کودکان زیر دو سال توصیه نمی‌شود.

مصرف در بارداری و شیردهی:

• مصرف دارو در دوران بارداری صرفا تحت نظر پزشک متخصص توصیه می شود.

• به علت امکان ترشح دارو در شیر مادر و عوارض احتمالی در نوزاد، مصرف دارو در دوران شیردهی توصیه نمی‌شود. همانند سایر دارو های آنتی کولینرژیک مصرف کلرفنیرامین سبب کاهش ترشح شیر مادر می‌شود.

عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.

• عوارض شایع: گیجی، خواب آلودگی، غلیظ شدن ترشحات برونش.
• عوارض ناشایع: تحریک پذیری، خستگی، افت فشار خون، تاکی کاردی، تپش قلب، سردرد، درد شکمی، اسهال، یبوست، تهوع، ضعف، درد مفصل، دوبینی، تاری دید، وزوز گوش، اختلال تعادل، فارنژیت، خس‌خس سینه، افزایش حجم ادرار، احتباس ادراری، تکرر ادرار، قاعدگی زودهنگام.
• عوارض نادر: کهیر، راش پوستی، واکنش های آنافیلاکسی، تعریق بیش از حد، لرز، حساسیت به نور، تشنج، کم خونی، ترومبوسیتوپنی، آگرانولوسیتوز.

در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
 
تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید:
بوپرنورفین، کلوزاپین، فنی توئین، گلوکاگون، اوپیوئیدها، اکسی کدون، پرامی‌پکسول، روپی‌نیرول، دیورتیک های تیازیدی از جمله هیدروکلرتیازید، تیوریدازین، توپیرامات، زولپیدم، آمانتادین، بریمونیدین موضعی، کلوبازام، هیدروکسی‌زین، ایماتینیب، متوکلوپرامید، ماینوسایکلین، کینین، مهار کننده های استیل کولین استراز از جمله ریواستیگمین، بتاهیستین، هیالورونیداز، نیتروگلیسیرین، آمفتامین ها، اینترفرون آلفا2b، منیزیم سولفات، مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین از جمله سرترالین، آنتی کولینرژیک ها مانند آتروپین.
 
مصرف همزمان کلرفنیرامین و داروهای ذیل توصیه نمی شود:
آزلاستین(اسپری بینی)، ایپراتروپیوم (اسپری دهانی)، پتاسیم کلراید، پتاسیم سیترات، تالیدوماید، تیوتروپیوم.
 
فارماكوديناميک دارو (مکانیسم اثر):
سبب مهار رقابتی گیرنده های H1 هیستامین در سلول های دستگاه گوارش، رگ‌های خونی و دستگاه تنفس می شود.
 
عملکرد فارماکوکینتیک دارو:
کلرفنیرامین پروتئین بایندینگ ۲۹ تا ۳۷ درصد داشته و در بزرگسالان پس از ۲ تا ۳ ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی خود می‌رسد. دارو دارای گذر اول کبدی قابل توجه بوده و پس از متابولیسم کبدی، از طریق ترشح در ادرار از بدن دفع می‌شود.
 
شرايط نگهدارى دارو:

• دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارى نماييد.
• از مصرف داروهاى تاريخ گذشته خوددارى كنيد.
• دارو را در دماى محيط )زير٣٠ درجه سانتي­گراد) و به دور از نور و رطوبت نگهدارى كنيد.