مقدار صحیح مصرف دارو:
- بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايين­ترى را تجويز كند.
- از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:

• مصرف در بزرگسالان: 200 تا 400 میلی گرم به صورت عضلانی و یا تزریق آهسته وریدی هر ۶ تا ۸ ساعت، در صورت لزوم و با توجه به پاسخ بیمار ممکن است با فواصل کوتاه تر مورد استفاده قرار گیرد.‌ (حداکثر مقدار مجاز مصرف دارو ۲۴۰۰ میلی گرم در روز می باشد).

انفوزیون پیوسته وریدی سایمتیدین به صورت ۳۷.۵ میلی گرم در ساعت و با در نظر گرفتن حداکثر مجاز ۹۰۰ میلی گرم می تواند صورت گیرد.

• مصرف در کودکان:  اطلاعات در مورد مصرف این دارو در کودکان محدود است در صورت نیاز تحت نظر پزشک دوز 20 تا 40 میلی گرم بر کیلوگرم در روز ( منقسم در 3 تا 4 دوز وحداکثر 400 میلی گرم در هر دوز ) می تواند مد نظر قرار گیرد.
• مصرف در سالمندان: در این گروه سنی، به علت احتمال ایجاد گیجی و سایر اثرات نورولوژیک بهتر است با  دوز کمتر مصرف شود.
• مصرف دارو در نارسایی کلیوی: در بیماران با نارسایی شدید کلیوی به علت احتمال کاهش میزان دفع و در نتیجه تجمع دارو در بدن توصیه می شود تعدیل دوز دارو به شکل ذیل صورت گیرد:

در بیماران با ClCr < 30 ml/min به صورت ۳۰۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت توصیه می شود.
با توجه به این که همودیالیز سبب کاهش چشمگیر غلظت سایمتیدین در بدن می شود، در این بیماران توصیه می شود در صورت لزوم به استفاده از دارو، دوز مورد نظر پس از دیالیز تجویز گردد.

• مصرف دارو در نارسایی کبدی: نیاز به تنظیم دوز ندارد. در افرادی که همزمان نارسایی کلیوی و کبدی دارند تنظیم دوز دارو پیشنهاد می شود.

نحوه صحیح مصرف دارو:

• آمپول سایمتیدین می تواند به صورت تزریق عضلانی، تزریق آهسته وریدی (طی حداقل 5 دقیقه) و یا انفوزیون پیوسته وریدی مورد استفاده قرار گیرد.
• برای تزریق عضلانی سایمتیدین، نیازی به رقیق سازی نمی باشد.
• برای تزریق آهسته وریدی ابتدا باید دارو توسط حلال های مناسب برای تزریق رقیق شود (۲۰ سی سی سدیم کلراید ۰.۹٪) و سپس طی مدت حداقل ۵ دقیقه تزریق شود.
• برای انفوزیون پیوسته وریدی ابتدا باید دارو توسط حلال های مناسب برای تزریق رقیق شود و سپس طی مدت حداقل ۲۰ دقیقه تزریق شود.
• این فراورده با محلول های تزریقی شامل: سدیم کلراید ۰.۹ ٪ ، دکستروز ۵٪ و۱۰٪ ، رینگر لاکتات و سدیم بی کربنات ۵٪  سازگار می باشد و می توان جهت رقیق سازی از این محلول ها استفاده کرد.
• از تزریق وریدی دارو به علت احتمال افت فشارخون و کاهش ضربان قلب پرهیز شود.

منع مصرف دارو:

• حساسیت به سایمتیدین و یا هر یک از اجزای فرمولاسیون.
• در صورت حساسیت به مهارکننده های گیرنده H2 هیستامین.
• در صورت بلع دردناک، استفراغ همراه با خون، مدفوع خونی، نباید به صورت بدون تجویز پزشک( OTC ) مورد استفاده قرار گیرد.

هشدارها/ احتیاطات:

• موارد معدودی از حالت گیجی (برگشت پذیر)، خصوصا در سالمندان و یا در افراد دچار بیماری های شدید زمینه ای و یا در افراد با نارسایی های شدید کلیوی یا کبدی به دنبال مصرف سایمتیدین گزارش شده است، لذا توصیه می شود در این افراد با احتیاط مصرف شود.
• در صورت داشتن نارسایی کلیوی، نارسایی کبدی و یا مصرف هرگونه دارویی به پزشک خود اطلاع دهید.
• مصرف طولانی مدت سایمتیدین (بالای ۲ سال) می تواند سبب اختلال در جذب ویتامین ب۱۲ و به دنبال آن کمبود ویتامین ب ۱۲ شود.
• استفاده از مهارکننده های ترشح اسید معده از جمله مسدود کننده های گیرنده های هیستامینی H2 در کودکان با افزایش خطر ابتلا به گاستروانتریت حاد و پنومونی همراه است.
• سایمتیدین به صورت موقتی و برگشت پذیر می تواند سبب افزایش غلظت سرمی کراتینین شود. در بیماران با عملکرد کلیوی طبیعی افزایش کراتینین سرم ممکن است از نظر بالینی آشکار نباشد اما در بیماران با اختلال عملکرد کلیوی ممکن است این افزایش غلظت سرمی کراتینین حائز اهمیت باشد.
• تزریق سریع وریدی سایمتیدین در موارد نادر می تواند سبب افت فشار خون و آریتمی شود.
• مصرف طولانی مدت این دارو بدون نظر پزشک متخصص توصیه نمی شود.

مصرف در بارداری و شیردهی:

• استفاده از دارو در طول دوران بارداری تحت نظر پزشک متخصص بلامانع است. سایمتیدین ممکن است برای پیشگیری از آسپیریشن قبل از زایمان سزارین مورد استفاده قرار گیرد.
• با توجه به ترشح دارو در شیر مادر، استفاده از دارو در زمان شیردهی بدون نظر پزشک متخصص توصیه نمی گردد.

عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.
 
- عوارض شایع: سردرد، سرگیجه، گیجی، اسهال ، ژنیکوماستی ( بزرگ شدن پستان در آقایان ).
- عوارض ناشایع: افزایش غلظت کراتینین، بی قراری، آگرانولوسیتوز، آلوپسی، درد مفاصل، توهم و سایکوز.
- عوارض نادر: شوک آنافیلاکسی، آنمی همولیتیک، آنمی آپلاستیک، ترومبوسیتوپنی، کاهش فشار خون، پانکراتیت، ناتوانی جنسی، افسردگی.
 
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
 
تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید:
آمیودارون، آریپیپرازل، آزلاستین، مهار کننده های کانال کلسیمی، کاربامازپین، کارودیلول، پروپرانول، متوپرولول، کلروکین، سیزاپراید، سیتالوپرام، اس سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین، کلوزاپین، دالفامپریدین، دکس متیل فنیدات، فنی توئین، والپروئیک اسید، متوکلوپرامید، ایتراکونازل، مبندازل، ملاتونین، مپیریدین، گلی بوراید، گلی پیزاید، متفورمین، میرتازاپین، نیکوتین، مکلوبماید، پنتوکسی فیلین، پرامی پکسول، پروکائینامید، پروپافنون، کینیدین، سولفونیل اوره ها، تامسولوسین، تئوفیلین، آمینوفیلین، تیزانیدین، بنزدیازپین ها، وارنیکلین، زالپلون، وارفارین، آتورواستاتین، سفپودوکسیم، مزالامین، لیدوکایین، تریامترن، مترونیدازل، ضد افسردگی های سه حلقه ای و ...
مصرف همزمان سایمتیدین با داروهای: سفوروکسیم، داساتینییب، اپی روبیسین، نراتینیب، رزیدرونات، پیموزاید، دلاویریدین و پازوپانیب ممنوع می باشد.
 
 فارماكوديناميک دارو (مکانیسم اثر):
سامتیدین سبب مهار رقابتی گیرنده های H2 هیستامین در سلول های پریتال معده شده و به دنبال آن سبب کاهش ترشح اسید معده و کاهش غلظت یون هیدروژن می گردد.
 
عملکرد فارماکوکینتیک دارو:
سایمتیدین جذب سریع و شروع اثر حدود یک ساعت دارد. فراهمی زیستی دارو بین ۶۰ تا ۷۰ درصد بوده و پروتئین بایندینگ دارو حدود ۲۰ درصد می باشد. دارو تا حدی تحت متابولیسم کبدی قرار می گیرد و سرانجام از طریق ادرار و مدفوع از بدن دفع می شود. پس از دریافت دوز ۳۰۰ میلی گرم، سایمتیدین می تواند به مدت ۴ الی ۵ ساعت سبب کاهش ۸۰ درصدی در ترشح اسید معده شود.
 
شرايط نگه­دارى دارو:
- دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارى نماييد.
- از مصرف داروهاى تاريخ گذشته خوددارى كنيد.
- دارو را در دماى محيط )زير٣٠ درجه سانتي­گراد) و به دور از نور و رطوبت نگهدارى كنيد.