مقدار صحیح مصرف دارو:
بسته به نوع پاسخ شما به درمان، پزشك ممكن است دوز بالاتر يا پايينترى را تجويز كند.
از مصرف مقادير بيشتر از دستور پزشك خوددارى كنيد.
مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می کند، ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
- مصرف در بزرگسالان:
دوز معمول 500 میلی گرم تا 2 گرم به شکل روزانه است.
در شوک سپتیک وسپسیس دوز 5/1 گرم هر 6 ساعت به مدت 4 روز یا تا هنگام بهبودی ادامه پیدا می کند.
جهت بهبود زخم دوز 300 تا 500 میلی گرم روزانه به مدت 7 تا 10 روز به کار می رود.
- مصرف در کودکان:
به عنوان مکمل در تغذیه وریدی: 15 تا 25 میلی گرم بر کیلوگرم به شکل روزانه (حداکثر دوز 80 میلی گرم برکیلوگرم در روز)
بیماری اسکوروی: 100 تا 300 میلی گرم روزانه به مدت یک هفته سپس روزانه 100 میلی گرم تا بهبودی ادامه یابد.
- مصرف در سالمندان:
همانند دوز بزرگسالان است.
- مصرف دارو در نارسایی کلیوی:
در نارسایی خفیف تا متوسط کلیوی نیازی به تنظیم دوز نیست.
در ESRD جهت جلوگیری از ایجاد اگزالوری و سنگهای کلیوی بایستی با احتیاط فراوان استفاده شود، دوز 100 میلی گرم روزانه جهت تامین نیاز روزانه کافی است.
- مصرف دارو در نارسایی کبدی:
نیازی به تنظیم دوز نیست.
نحوه صحیح مصرف دارو:
- این دارو صرفا جهت تزریق عضلانی یا وریدی مورد استفاده قرار گیرد.
- جهت رقیق کردن می توان از سرم سدیم کلراید0.9 درصد، دکستروز 5 درصد و سرم رینگر استفاده نمود.
- تزریق عضلانی ممکن است سبب ایجاد درد وتورم در محل تزریق گردد.
- تزریق وریدی به شکل آهسته انجام شود، در کودکان 1 تا 11 سال سرعت 3.3 میلی گرم در دقیقه و در بزرگسالان سرعت 33 میلی گرم در دقیقه توصیه می شود.
- ویتامین ث تزریقی با داروهای آمینوفیلین، بلئومایسین، سفازولین، استروژن کونژوگه، اریترومایسین، پنی سیلین جی پتاسیم، سدیم بی کربنات، فرآورده های آهن ناسازگار است.
منع مصرف دارو:
حساسیت به آسکوربیک اسید یا هر یک از اجزا فرمولاسیون
هایپر اگزالوری
هشدارها/ احتیاطات:
- در صورت سابقه مشکلات کلیوی، پیش از مصرف به پزشک خود اطلاع دهید، مصرف دوزهای بالا در افراد با مشکلات کلیوی به علت احتمال ایجاد اگزالات نفروپاتی و سنگ های کلیوی توصیه نمی شود.
- در صورت سابقه ایجاد سنگ های کلیوی پیش از مصرف به پزشک خود اطلاع دهید.
- دوزهای بالای ویتامین ث می تواند منجر به آنمی همولیتیک در بیماران با نقص آنزیم G6PD (فاویسم) گردد، درصورت وجود نقص این آنزیم پیش از مصرف به پزشک خود اطلاع دهید.
- در بیماران با سابقه هموکروماتوز با احتیاط فراوان استفاده شود.
- دوزهای بالای ویتامین ث در بیماران دیابتی توصیه نمی شود.
- در افراد مسن وکودکان زیر 2سال به علت افزایش ریسک اگزالات نفروپاتی با احتیاط مصرف شود.
- این فرآورده حاوی سدیم متابی سولفیت است، درافراد حساس به خصوص بیماران مبتلا به آسم ممکن است منجر به افزایش احتمال حملات آسم شود.
- از تزریق سریع وریدی دارو اجتناب شود.
- حین استفاده به خصوص در دوزهای بالای ویتامین ث، پایش عملکرد کلیوی، هموگلوبین وگلبول های خونی پیشنهاد می شود.
- این دارو می تواند با اندازه گیری گلوکز در خون و ادرار و همچنین تست بررسی خون در مدفوع تداخل داشته باشد.
مصرف در بارداری و شیردهی:
مصرف ویتامین ث در دوزهای درمانی در دوران بارداری و شیردهی تحت نظر پزشک بلامانع است.
عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض ناخواسته شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه نمایید.
عوارض حین تزریق، گرگرفتگی، دردپهلو، سردرد، سرگیجه، اسهال، تهوع، استفراغ، هایپراگزالوری(در دوزهای بالا)، سنگ کلیوی، سوزش معده و...
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً با پزشک یا دکتر داروساز خود مشورت نمایید و در صورت لزوم به مرکز درمانی مراجعه کنید.
تداخلات دارویی:
اگر داروهای زیر را مصرف میکنید قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک یا دکتر داروساز مشورت نمایید:
دفروکسامین، آلومینیوم هیدروکساید، فرآورده های حاوی استروژن، ترکیبات ضدبارداری
مس، مشتقات آمفتامین مانند متیل فنیدات، سیکلوسپورین، بورتیزومب
فارماكوديناميک دارو (مکانیسم اثر):
ویتامین ث ( آسکوربیک اسید) یک ویتامین محلول در آب است که به عنوان کوفاکتور بسیاری از آنزیم ها عمل می کند، از طرفی اثرات آنتی اکسیدان نیز دارد.
به عنوان یک الکترون دهنده در فرآیند هیدروکسیلاسیون کلاژن، سنتز کارنیتین و بسیاری از هورمون ها و آمینواسیدها به کار می رود، همچنین جهت سنتز بافت همبند و جذب آهن مورد استفاده قرار می گیرد.
عملکرد فارماکوکینتیک دارو:
این دارو در فرم خوراکی جذب بالایی دارد و فراهمی زیستی بالایی ایجاد می کند، توزیع این دارو در بافت های مختلف بدن ازجمله غدد هیپوفیز وآدرنال، چشم، گلبولهای سفید، مغز و... به خوبی صورت می گیرد.
نیمه عمر دارو 10 ساعت بوده ومتابولیسم این دارو توسط فرآیند اکسیداسیون صورت می گیرد و دفع دارو عمدتا از طریق ادرار اتفاق می افتد.
شرايط نگهدارى دارو:
دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارى نماييد.
از مصرف داروهاى تاريخ گذشته خوددارى كنيد.
دارو را در دماى 2 تا 8 درجه سانتيگراد (در یخچال نگهدارى و از یخ زدگی محافظت نمائید.